tréig

See also: trèig

Irish

Etymology

From Old Irish tréicid (“to abandon, forsake”).

Pronunciation
  • IPA(key): /tʲɾʲeːɟ/

Verb

tréig (present analytic tréigeann, future analytic tréigfidh, verbal noun tréigean, past participle tréigthe)

  1. (transitive) to abandon, forsake, desert, leave, fall away from
    Synonym: fág
  2. (transitive) renounce, give up
    Synonym: diúltaigh
  3. (intransitive) rat (to tell on someone)
  4. (transitive) to fail (be wanting to, be insufficient for, disappoint, desert)
  5. (intransitive) to fade (of color, to lose brightness)
  6. (intransitive) to lapse (fall into error or heresy)

Conjugation
conjugation of tréig (first conjugation – A)
singular plural relative autonomous
first second third first second third
indicative present tréigim tréigeann tú;
tréigir†		 tréigeann sé, sí tréigimid tréigeann sibh tréigeann siad;
tréigid†		 a thréigeann; a thréigeas /
a dtréigeann*; a dtréigeas*		 tréigtear
past thréig mé; thréigeas thréig tú; thréigis thréig sé, sí thréigeamar; thréig muid thréig sibh; thréigeabhair thréig siad; thréigeadar a thréig /
ar thréig*		 tréigeadh
past habitual thréiginn / dtréiginn‡‡ thréigteá / dtréigteᇇ thréigeadh sé, sí / dtréigeadh sé, s퇇 thréigimis; thréigeadh muid / dtréigimis‡‡; dtréigeadh muid‡‡ thréigeadh sibh / dtréigeadh sibh‡‡ thréigidís; thréigeadh siad / dtréigidís‡‡; dtréigeadh siad‡‡ a thréigeadh /
a dtréigeadh*		 thréigtí / dtréigt퇇
future tréigfidh mé;
tréigfead		 tréigfidh tú;
tréigfir†		 tréigfidh sé, sí tréigfimid;
tréigfidh muid		 tréigfidh sibh tréigfidh siad;
tréigfid†		 a thréigfidh; a thréigfeas /
a dtréigfidh*; a dtréigfeas*		 tréigfear
conditional thréigfinn / dtréigfinn‡‡ thréigfeá / dtréigfeᇇ thréigfeadh sé, sí / dtréigfeadh sé, s퇇 thréigfimis; thréigfeadh muid / dtréigfimis‡‡; dtréigfeadh muid‡‡ thréigfeadh sibh / dtréigfeadh sibh‡‡ thréigfidís; thréigfeadh siad / dtréigfidís‡‡; dtréigfeadh siad‡‡ a thréigfeadh /
a dtréigfeadh*		 thréigfí / dtréigf퇇
subjunctive present go dtréige mé;
go dtréigead†		 go dtréige tú;
go dtréigir†		 go dtréige sé, sí go dtréigimid;
go dtréige muid		 go dtréige sibh go dtréige siad;
go dtréigid†		 — go dtréigtear
past dá dtréiginn dá dtréigteá dá dtréigeadh sé, sí dá dtréigimis;
dá dtréigeadh muid		 dá dtréigeadh sibh dá dtréigidís;
dá dtréigeadh siad		 — dá dtréigtí
imperative tréigim tréig tréigeadh sé, sí tréigimis tréigigí;
tréigidh†		 tréigidís — tréigtear
verbal noun tréigean
past participle tréigthe

* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis

Mutation
Irish mutation
Radical Lenition Eclipsis
tréig thréig dtréig
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.

Further reading

Scottish Gaelic

Verb

tréig (past thréig, future tréigidh, verbal noun tréigsinn or tréigeadh, past participle tréigte)

  1. Superseded spelling of trèig (“to abandon”).

Mutation
Scottish Gaelic mutation
Radical Lenition
tréigthréig
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.