trúnaðarmaðr
Old Norse
Declension
Declension of trúnaðarmaðr (strong consonant stem, s-genitive)
| masculine | singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | trúnaðarmaðr | trúnaðarmaðrinn | trúnaðarmenn | trúnaðarmenninir |
| accusative | trúnaðarmann | trúnaðarmanninn | trúnaðarmenn | trúnaðarmennina |
| dative | trúnaðarmanni | trúnaðarmanninum | trúnaðarmǫnnum | trúnaðarmǫnnunum |
| genitive | trúnaðarmanns | trúnaðarmannsins | trúnaðarmanna | trúnaðarmannanna |
See also
- trúnaðarkona m (“confidante”)
References
- trúnaðarmaðr in A Concise Dictionary of Old Icelandic, G. T. Zoëga, Clarendon Press, 1910, at Internet Archive.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.