turmalin
Hungarian
Etymology
From German Turmalin, from English tourmaline.[1]
Pronunciation
- IPA(key): [ˈturmɒlin]
- Hyphenation: tur‧ma‧lin
- Rhymes: -in
Declension
Inflection (stem in -o-, back harmony) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | turmalin | turmalinok |
accusative | turmalint | turmalinokat |
dative | turmalinnak | turmalinoknak |
instrumental | turmalinnal | turmalinokkal |
causal-final | turmalinért | turmalinokért |
translative | turmalinná | turmalinokká |
terminative | turmalinig | turmalinokig |
essive-formal | turmalinként | turmalinokként |
essive-modal | — | — |
inessive | turmalinban | turmalinokban |
superessive | turmalinon | turmalinokon |
adessive | turmalinnál | turmalinoknál |
illative | turmalinba | turmalinokba |
sublative | turmalinra | turmalinokra |
allative | turmalinhoz | turmalinokhoz |
elative | turmalinból | turmalinokból |
delative | turmalinról | turmalinokról |
ablative | turmalintól | turmalinoktól |
non-attributive possessive - singular |
turmaliné | turmalinoké |
non-attributive possessive - plural |
turmalinéi | turmalinokéi |
Possessive forms of turmalin | ||
---|---|---|
possessor | single possession | multiple possessions |
1st person sing. | turmalinom | turmalinjaim |
2nd person sing. | turmalinod | turmalinjaid |
3rd person sing. | turmalinja | turmalinjai |
1st person plural | turmalinunk | turmalinjaink |
2nd person plural | turmalinotok | turmalinjaitok |
3rd person plural | turmalinjuk | turmalinjaik |
References
- Tótfalusi, István. Idegenszó-tár: Idegen szavak értelmező és etimológiai szótára (’A Storehouse of Foreign Words: an explanatory and etymological dictionary of foreign words’). Budapest: Tinta Könyvkiadó, 2005. →ISBN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.