udomowić

Polish

Etymology

From u- +‎ dom +‎ -ić.

Pronunciation
  • IPA(key): /u.dɔˈmɔ.vit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔvit͡ɕ
  • Syllabification: u‧do‧mo‧wić

Verb

udomowić pf (imperfective udomawiać or udomowiać or udamawiać)

  1. (transitive) to domesticate (e.g. animals)
  2. (reflexive with się) to become domesticaed (e.g. animals)

Conjugation
Conjugation of udomowić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive udomowić
future tense 1st udomowię udomowimy
2nd udomowisz udomowicie
3rd udomowi udomowią
impersonal udomowi się
past tense 1st udomowiłem,
-(e)m udomowił		 udomowiłam,
-(e)m udomowiła		 udomowiłom,
-(e)m udomowiło		 udomowiliśmy,
-(e)śmy udomowili		 udomowiłyśmy,
-(e)śmy udomowiły
2nd udomowiłeś,
-(e)ś udomowił		 udomowiłaś,
-(e)ś udomowiła		 udomowiłoś,
-(e)ś udomowiło		 udomowiliście,
-(e)ście udomowili		 udomowiłyście,
-(e)ście udomowiły
3rd udomowił udomowiła udomowiło udomowili udomowiły
impersonal udomowiono
conditional 1st udomowiłbym,
bym udomowił		 udomowiłabym,
bym udomowiła		 udomowiłobym,
bym udomowiło		 udomowilibyśmy,
byśmy udomowili		 udomowiłybyśmy,
byśmy udomowiły
2nd udomowiłbyś,
byś udomowił		 udomowiłabyś,
byś udomowiła		 udomowiłobyś,
byś udomowiło		 udomowilibyście,
byście udomowili		 udomowiłybyście,
byście udomowiły
3rd udomowiłby,
by udomowił		 udomowiłaby,
by udomowiła		 udomowiłoby,
by udomowiło		 udomowiliby,
by udomowili		 udomowiłyby,
by udomowiły
impersonal udomowiono by
imperative 1st niech udomowię udomówmy
2nd udomów udomówcie
3rd niech udomowi niech udomowią
passive adjectival participle udomowiony udomowiona udomowione udomowieni udomowione
anterior adverbial participle udomowiwszy
verbal noun udomowienie

Further reading
  • udomowić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • udomowić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.