ujarzmić

Polish

Etymology

From u- +‎ jarzmo +‎ -ić. Compare Czech ujařmit.

Pronunciation
  • IPA(key): /uˈjaʐ.mit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -aʐmit͡ɕ
  • Syllabification: u‧jarz‧mić

Verb

ujarzmić pf (imperfective ujarzmiać)

  1. (transitive) to master, to subdue, to gain control of someone or something
  2. (transitive) to harness (a resource or power)
    Synonym: zaprząc

Conjugation
Conjugation of ujarzmić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive ujarzmić
future tense 1st ujarzmię ujarzmimy
2nd ujarzmisz ujarzmicie
3rd ujarzmi ujarzmią
impersonal ujarzmi się
past tense 1st ujarzmiłem,
-(e)m ujarzmił		 ujarzmiłam,
-(e)m ujarzmiła		 ujarzmiłom,
-(e)m ujarzmiło		 ujarzmiliśmy,
-(e)śmy ujarzmili		 ujarzmiłyśmy,
-(e)śmy ujarzmiły
2nd ujarzmiłeś,
-(e)ś ujarzmił		 ujarzmiłaś,
-(e)ś ujarzmiła		 ujarzmiłoś,
-(e)ś ujarzmiło		 ujarzmiliście,
-(e)ście ujarzmili		 ujarzmiłyście,
-(e)ście ujarzmiły
3rd ujarzmił ujarzmiła ujarzmiło ujarzmili ujarzmiły
impersonal ujarzmiono
conditional 1st ujarzmiłbym,
bym ujarzmił		 ujarzmiłabym,
bym ujarzmiła		 ujarzmiłobym,
bym ujarzmiło		 ujarzmilibyśmy,
byśmy ujarzmili		 ujarzmiłybyśmy,
byśmy ujarzmiły
2nd ujarzmiłbyś,
byś ujarzmił		 ujarzmiłabyś,
byś ujarzmiła		 ujarzmiłobyś,
byś ujarzmiło		 ujarzmilibyście,
byście ujarzmili		 ujarzmiłybyście,
byście ujarzmiły
3rd ujarzmiłby,
by ujarzmił		 ujarzmiłaby,
by ujarzmiła		 ujarzmiłoby,
by ujarzmiło		 ujarzmiliby,
by ujarzmili		 ujarzmiłyby,
by ujarzmiły
impersonal ujarzmiono by
imperative 1st niech ujarzmię ujarzmijmy
2nd ujarzmij ujarzmijcie
3rd niech ujarzmi niech ujarzmią
anterior adverbial participle ujarzmiwszy
verbal noun ujarzmienie
noun

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.