uposażenie

Polish

Etymology

From uposażyć +‎ -enie.

Pronunciation
  • IPA(key): /u.pɔ.saˈʐɛ.ɲɛ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛɲɛ
  • Syllabification: u‧po‧sa‧że‧nie

Noun

uposażenie n

  1. verbal noun of uposażyć
  2. (formal) emolument (fixed remuneration for work)
    Synonyms: pensja, płaca, pobory, wypłata
    Hypernyms: wynagrodzenie, zarobek

Declension
Declension of uposażenie
singular plural
nominative uposażenie uposażenia
genitive uposażenia uposażeń
dative uposażeniu uposażeniom
accusative uposażenie uposażenia
instrumental uposażeniem uposażeniami
locative uposażeniu uposażeniach
vocative uposażenie uposażenia

Derived terms
adjective
  • uposażeniowy
noun
  • uposażyciel
verbs
  • uposażać impf
  • uposażyć pf

Further reading
  • uposażenie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • uposażenie in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.