utracić

See also: utrącić

Polish

Etymology

From u- +‎ tracić.

Pronunciation
  • IPA(key): /uˈtra.t͡ɕit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -at͡ɕit͡ɕ
  • Syllabification: u‧tra‧cić

Verb

utracić pf (imperfective utracać or tracić)

  1. (transitive) to lose, to be deprived of
    Synonym: stracić
  2. (reflexive with się) to fade away, to disappear

Conjugation
Conjugation of utracić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive utracić
future tense 1st utracę utracimy
2nd utracisz utracicie
3rd utraci utracą
impersonal utraci się
past tense 1st utraciłem,
-(e)m utracił		 utraciłam,
-(e)m utraciła		 utraciłom,
-(e)m utraciło		 utraciliśmy,
-(e)śmy utracili		 utraciłyśmy,
-(e)śmy utraciły
2nd utraciłeś,
-(e)ś utracił		 utraciłaś,
-(e)ś utraciła		 utraciłoś,
-(e)ś utraciło		 utraciliście,
-(e)ście utracili		 utraciłyście,
-(e)ście utraciły
3rd utracił utraciła utraciło utracili utraciły
impersonal utracono
conditional 1st utraciłbym,
bym utracił		 utraciłabym,
bym utraciła		 utraciłobym,
bym utraciło		 utracilibyśmy,
byśmy utracili		 utraciłybyśmy,
byśmy utraciły
2nd utraciłbyś,
byś utracił		 utraciłabyś,
byś utraciła		 utraciłobyś,
byś utraciło		 utracilibyście,
byście utracili		 utraciłybyście,
byście utraciły
3rd utraciłby,
by utracił		 utraciłaby,
by utraciła		 utraciłoby,
by utraciło		 utraciliby,
by utracili		 utraciłyby,
by utraciły
impersonal utracono by
imperative 1st niech utracę utraćmy
2nd utrać utraćcie
3rd niech utraci niech utracą
passive adjectival participle utracony utracona utracone utraceni utracone
anterior adverbial participle utraciwszy
verbal noun utracenie

Derived terms
noun

Further reading
  • utracić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • utracić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.