vastvirta

Ingrian

Etymology

From vast (against) + virta (flow). Akin to Finnish vastavirta.

Pronunciation

  • (Ala-Laukaa) IPA(key): /ˈʋɑstˌʋirtɑ/, [ˈʋɑs̠tˌʋirt]
  • (Soikkola) IPA(key): /ˈʋɑstˌʋirtɑ/, [ˈʋɑʃtˌʋird̥ɑ]
  • Rhymes: -irt, -irtɑ
  • Hyphenation: vast‧vir‧ta

Noun

vastvirta

  1. upstream direction

Declension

Declension of vastvirta (type 3/kana, rt-rr gradation)
singular plural
nominative vastvirta vastvirrat
genitive vastvirran vastvirtoin
partitive vastvirtaa vastvirtoja
illative vastvirtaa vastvirtoi
inessive vastvirraas vastvirrois
elative vastvirrast vastvirroist
allative vastvirralle vastvirroille
adessive vastvirraal vastvirroil
ablative vastvirralt vastvirroilt
translative vastvirraks vastvirroiks
essive vastvirtanna, vastvirtaan vastvirtoinna, vastvirtoin
exessive1) vastvirtant vastvirtoint
1) obsolete
*) the accusative corresponds with either the genitive (sg) or nominative (pl)
**) the comitative is formed by adding the suffix -ka? or -kä? to the genitive.

Antonyms

References

  • Ruben E. Nirvi (1971) Inkeroismurteiden Sanakirja, Helsinki: Suomalais-Ugrilainen Seura, page 646
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.