wdziać

Polish

Etymology

From w- +‎ Proto-Slavic *dějati.

Pronunciation
  • IPA(key): /vd͡ʑat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -at͡ɕ
  • Syllabification: wdziać

Verb

wdziać pf (imperfective wdziewać)

  1. (transitive, literary) to don, to enrobe (to put on clothing; to dress oneself in an article of personal attire)
    Hypernym: nałożyć

Conjugation
Conjugation of wdziać pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wdziać
future tense 1st wdzieję wdziejemy
2nd wdziejesz wdziejecie
3rd wdzieje wdzieją
impersonal wdzieje się
past tense 1st wdziałem,
-(e)m wdział		 wdziałam,
-(e)m wdziała		 wdziałom,
-(e)m wdziało		 wdzialiśmy,
-(e)śmy wdziali		 wdziałyśmy,
-(e)śmy wdziały
2nd wdziałeś,
-(e)ś wdział		 wdziałaś,
-(e)ś wdziała		 wdziałoś,
-(e)ś wdziało		 wdzialiście,
-(e)ście wdziali		 wdziałyście,
-(e)ście wdziały
3rd wdział wdziała wdziało wdziali wdziały
impersonal wdziano
conditional 1st wdziałbym,
bym wdział		 wdziałabym,
bym wdziała		 wdziałobym,
bym wdziało		 wdzialibyśmy,
byśmy wdziali		 wdziałybyśmy,
byśmy wdziały
2nd wdziałbyś,
byś wdział		 wdziałabyś,
byś wdziała		 wdziałobyś,
byś wdziało		 wdzialibyście,
byście wdziali		 wdziałybyście,
byście wdziały
3rd wdziałby,
by wdział		 wdziałaby,
by wdziała		 wdziałoby,
by wdziało		 wdzialiby,
by wdziali		 wdziałyby,
by wdziały
impersonal wdziano by
imperative 1st niech wdzieję wdziejmy
2nd wdziej wdziejcie
3rd niech wdzieje niech wdzieją
passive adjectival participle wdziany wdziana wdziane wdziani wdziane
anterior adverbial participle wdziawszy
verbal noun wdzianie

Derived terms
nouns

Further reading
  • wdziać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wdziać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.