wmówić

Polish

Etymology

From w- +‎ mówić. First attested in the 16th century.[1]

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈvmu.vit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -uvit͡ɕ
  • Syllabification: wmó‧wić

Verb

wmówić pf (imperfective wmawiać)

  1. (transitive) to gaslight (to repeat something many times to make someone believe something that may or may not be true) [+dative = someone]

Conjugation
Conjugation of wmówić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wmówić
future tense 1st wmówię wmówimy
2nd wmówisz wmówicie
3rd wmówi wmówią
impersonal wmówi się
past tense 1st wmówiłem,
-(e)m wmówił		 wmówiłam,
-(e)m wmówiła		 wmówiłom,
-(e)m wmówiło		 wmówiliśmy,
-(e)śmy wmówili		 wmówiłyśmy,
-(e)śmy wmówiły
2nd wmówiłeś,
-(e)ś wmówił		 wmówiłaś,
-(e)ś wmówiła		 wmówiłoś,
-(e)ś wmówiło		 wmówiliście,
-(e)ście wmówili		 wmówiłyście,
-(e)ście wmówiły
3rd wmówił wmówiła wmówiło wmówili wmówiły
impersonal wmówiono
conditional 1st wmówiłbym,
bym wmówił		 wmówiłabym,
bym wmówiła		 wmówiłobym,
bym wmówiło		 wmówilibyśmy,
byśmy wmówili		 wmówiłybyśmy,
byśmy wmówiły
2nd wmówiłbyś,
byś wmówił		 wmówiłabyś,
byś wmówiła		 wmówiłobyś,
byś wmówiło		 wmówilibyście,
byście wmówili		 wmówiłybyście,
byście wmówiły
3rd wmówiłby,
by wmówił		 wmówiłaby,
by wmówiła		 wmówiłoby,
by wmówiło		 wmówiliby,
by wmówili		 wmówiłyby,
by wmówiły
impersonal wmówiono by
imperative 1st niech wmówię wmówmy
2nd wmów wmówcie
3rd niech wmówi niech wmówią
passive adjectival participle wmówiony wmówiona wmówione wmówieni wmówione
anterior adverbial participle wmówiwszy
verbal noun wmówienie

Derived terms
noun
verbs
noun
verbs

References
  1. Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “wmowić”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]

Further reading
  • wmówić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wmówić in Polish dictionaries at PWN
  • Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “wmowić się”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
  • Paweł Kupiszewski (13.04.2023) “WMÓWIĆ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
  • Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “wmówić”, in Słownik języka polskiego‎
  • Aleksander Zdanowicz (1861) “wmówić”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861‎
  • J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1919), “wmówić”, in Słownik języka polskiego‎ (in Polish), volume 7, Warsaw, page 663
  • wmówić in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.