wskładać

From ws- +‎ kładać. First attested in the fifteenth century.

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /fskɫadat͡ɕ/
• IPA^(key): (15^th CE) /fskɫadat͡ɕ/

wskładać impf

1. to put, to place
   • 1930 [c. 1455], “Deut”, in Ludwik Bernacki, editor, Biblia królowej Zofii (Biblia szaroszpatacka)‎, 26, 6:

     Nødzili sø nasz Egipsci..., wskladayøcz na nasz przeczøska brzemyona (imponentes onera gravissima)

     [Nędzili są nas Ejipszczy..., wskładając na nas przeciężka brzemiona (imponentes onera gravissima)]

2. to burn someone with a responsibility
   • 1930 [c. 1455], “Deut”, in Ludwik Bernacki, editor, Biblia królowej Zofii (Biblia szaroszpatacka)‎, 21, 8:

     Nye wskladay krwye nyevinney (ne reputes sanguinem innocentem) posrod lvda twego israhelskego

     [Nie wskładaj krwie niewinnej (ne reputes sanguinem innocentem) pośrod luda twego israhelskiego]

• B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “wskładać”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN