wszcząć

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *vъzčęti.

Pronunciation
  • IPA(key): /fʂt͡ʂɔɲt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: wszcząć

Verb

wszcząć pf (imperfective wszczynać)

  1. (transitive) to commence, to instigate, to start
    Synonym: rozpocząć

Conjugation
Conjugation of wszcząć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wszcząć
future tense 1st wszcznę wszczniemy
2nd wszczniesz wszczniecie
3rd wszcznie wszczną
impersonal wszcznie się
past tense 1st wszcząłem,
-(e)m wszczął		 wszczęłam,
-(e)m wszczęła		 wszczęłom,
-(e)m wszczęło		 wszczęliśmy,
-(e)śmy wszczęli		 wszczęłyśmy,
-(e)śmy wszczęły
2nd wszcząłeś,
-(e)ś wszczął		 wszczęłaś,
-(e)ś wszczęła		 wszczęłoś,
-(e)ś wszczęło		 wszczęliście,
-(e)ście wszczęli		 wszczęłyście,
-(e)ście wszczęły
3rd wszczął wszczęła wszczęło wszczęli wszczęły
impersonal wszczęto
conditional 1st wszcząłbym,
bym wszczął		 wszczęłabym,
bym wszczęła		 wszczęłobym,
bym wszczęło		 wszczęlibyśmy,
byśmy wszczęli		 wszczęłybyśmy,
byśmy wszczęły
2nd wszcząłbyś,
byś wszczął		 wszczęłabyś,
byś wszczęła		 wszczęłobyś,
byś wszczęło		 wszczęlibyście,
byście wszczęli		 wszczęłybyście,
byście wszczęły
3rd wszcząłby,
by wszczął		 wszczęłaby,
by wszczęła		 wszczęłoby,
by wszczęło		 wszczęliby,
by wszczęli		 wszczęłyby,
by wszczęły
impersonal wszczęto by
imperative 1st niech wszcznę wszcznijmy
2nd wszcznij wszcznijcie
3rd niech wszcznie niech wszczną
passive adjectival participle wszczęty wszczęta wszczęte wszczęci wszczęte
anterior adverbial participle wszcząwszy
verbal noun wszczęcie

Further reading
  • wszcząć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wszcząć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.