wybrakowany
Polish
Etymology
From wybrakować + -any.
Pronunciation
- IPA(key): /vɨb.ra.kɔˈva.nɨ/
Audio (file) - Rhymes: -anɨ
- Syllabification: wyb‧ra‧ko‧wa‧ny
Adjective
wybrakowany (comparative bardziej wybrakowany, superlative najbardziej wybrakowany, no derived adverb)
Declension
Declension of wybrakowany (hard)
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
nominative | wybrakowany | wybrakowana | wybrakowane | wybrakowani | wybrakowane | |
genitive | wybrakowanego | wybrakowanej | wybrakowanego | wybrakowanych | ||
dative | wybrakowanemu | wybrakowanej | wybrakowanemu | wybrakowanym | ||
accusative | wybrakowanego | wybrakowany | wybrakowaną | wybrakowane | wybrakowanych | wybrakowane |
instrumental | wybrakowanym | wybrakowaną | wybrakowanym | wybrakowanymi | ||
locative | wybrakowanym | wybrakowanej | wybrakowanym | wybrakowanych |
Related terms
verbs
- wybrakować
- wybrakowywać
Participle
wybrakowany (passive adjectival)
- masculine singular passive adjectival participle of wybrakować
Further reading
- wybrakowany in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- wybrakowany in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.