wykrzyknik
Polish
Etymology
From wykrzyknąć + -nik.
Pronunciation
- IPA(key): /vɨkˈʂɨk.ɲik/
Audio (file) - Rhymes: -ɨkɲik
- Syllabification: wyk‧rzyk‧nik
Noun
wykrzyknik m inan
- exclamation mark, !
- (linguistics, grammar) interjection, exclamation (part of speech)
Declension
Declension of wykrzyknik
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | wykrzyknik | wykrzykniki |
| genitive | wykrzyknika | wykrzykników |
| dative | wykrzyknikowi | wykrzyknikom |
| accusative | wykrzyknik | wykrzykniki |
| instrumental | wykrzyknikiem | wykrzyknikami |
| locative | wykrzykniku | wykrzyknikach |
| vocative | wykrzykniku | wykrzykniki |
Further reading
- wykrzyknik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- wykrzyknik in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.