wyroić

Polish

Etymology

From wy- +‎ roić.

Pronunciation
  • IPA(key): /vɨˈrɔ.it͡ɕ/
  • Rhymes: -ɔit͡ɕ
  • Syllabification: wy‧ro‧ić

Verb

wyroić pf (imperfective roić or wyrajać)

  1. (reflexive with się) to swarm (move as a large group)

Conjugation
Conjugation of wyroić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wyroić
future tense 1st wyroję wyroimy
2nd wyroisz wyroicie
3rd wyroi wyroją
impersonal wyroi się
past tense 1st wyroiłem,
-(e)m wyroił		 wyroiłam,
-(e)m wyroiła		 wyroiłom,
-(e)m wyroiło		 wyroiliśmy,
-(e)śmy wyroili		 wyroiłyśmy,
-(e)śmy wyroiły
2nd wyroiłeś,
-(e)ś wyroił		 wyroiłaś,
-(e)ś wyroiła		 wyroiłoś,
-(e)ś wyroiło		 wyroiliście,
-(e)ście wyroili		 wyroiłyście,
-(e)ście wyroiły
3rd wyroił wyroiła wyroiło wyroili wyroiły
impersonal wyrojono
conditional 1st wyroiłbym,
bym wyroił		 wyroiłabym,
bym wyroiła		 wyroiłobym,
bym wyroiło		 wyroilibyśmy,
byśmy wyroili		 wyroiłybyśmy,
byśmy wyroiły
2nd wyroiłbyś,
byś wyroił		 wyroiłabyś,
byś wyroiła		 wyroiłobyś,
byś wyroiło		 wyroilibyście,
byście wyroili		 wyroiłybyście,
byście wyroiły
3rd wyroiłby,
by wyroił		 wyroiłaby,
by wyroiła		 wyroiłoby,
by wyroiło		 wyroiliby,
by wyroili		 wyroiłyby,
by wyroiły
impersonal wyrojono by
imperative 1st niech wyroję wyrójmy
2nd wyrój wyrójcie
3rd niech wyroi niech wyroją
passive adjectival participle wyrojony wyrojona wyrojone wyrojeni wyrojone
anterior adverbial participle wyroiwszy
verbal noun wyrojenie

Further reading
  • wyroić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.