wyrządzić

Polish

From wy- +‎ rządzić.

wyrządzić pf (imperfective wyrządzać)

(transitive, derogatory) to inflict [+accusative = something] [+dative = on someone]
Wczorajsza wichura wyrządziła poważne szkody. ― Yesterday's windstorm inflicted severe damage.

Conjugation of wyrządzić pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wyrządzić
future tense	1^st	wyrządzę			wyrządzimy
	2^nd	wyrządzisz			wyrządzicie
	3^rd	wyrządzi			wyrządzą
	impersonal	wyrządzi się
past tense	1^st	wyrządziłem, -(e)m wyrządził	wyrządziłam, -(e)m wyrządziła	wyrządziłom, -(e)m wyrządziło	wyrządziliśmy, -(e)śmy wyrządzili	wyrządziłyśmy, -(e)śmy wyrządziły
	2^nd	wyrządziłeś, -(e)ś wyrządził	wyrządziłaś, -(e)ś wyrządziła	wyrządziłoś, -(e)ś wyrządziło	wyrządziliście, -(e)ście wyrządzili	wyrządziłyście, -(e)ście wyrządziły
	3^rd	wyrządził	wyrządziła	wyrządziło	wyrządzili	wyrządziły
	impersonal	wyrządzono
conditional	1^st	wyrządziłbym, bym wyrządził	wyrządziłabym, bym wyrządziła	wyrządziłobym, bym wyrządziło	wyrządzilibyśmy, byśmy wyrządzili	wyrządziłybyśmy, byśmy wyrządziły
	2^nd	wyrządziłbyś, byś wyrządził	wyrządziłabyś, byś wyrządziła	wyrządziłobyś, byś wyrządziło	wyrządzilibyście, byście wyrządzili	wyrządziłybyście, byście wyrządziły
	3^rd	wyrządziłby, by wyrządził	wyrządziłaby, by wyrządziła	wyrządziłoby, by wyrządziło	wyrządziliby, by wyrządzili	wyrządziłyby, by wyrządziły
	impersonal	wyrządzono by
imperative	1^st	niech wyrządzę			wyrządźmy
	2^nd	wyrządź			wyrządźcie
	3^rd	niech wyrządzi			niech wyrządzą
passive adjectival participle		wyrządzony	wyrządzona	wyrządzone	wyrządzeni	wyrządzone
anterior adverbial participle		wyrządziwszy
verbal noun		wyrządzenie