zakrakać

Polish

Etymology

From za- +‎ krakać.

Pronunciation
  • IPA(key): /zaˈkra.kat͡ɕ/
  • Rhymes: -akat͡ɕ
  • Syllabification: za‧kra‧kać

Verb

zakrakać pf (imperfective krakać)

  1. (intransitive) to caw, to croak

Conjugation
Conjugation of zakrakać pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zakrakać
future tense 1st zakraczę zakraczemy
2nd zakraczesz zakraczecie
3rd zakracze zakraczą
impersonal zakracze się
past tense 1st zakrakałem,
-(e)m zakrakał		 zakrakałam,
-(e)m zakrakała		 zakrakałom,
-(e)m zakrakało		 zakrakaliśmy,
-(e)śmy zakrakali		 zakrakałyśmy,
-(e)śmy zakrakały
2nd zakrakałeś,
-(e)ś zakrakał		 zakrakałaś,
-(e)ś zakrakała		 zakrakałoś,
-(e)ś zakrakało		 zakrakaliście,
-(e)ście zakrakali		 zakrakałyście,
-(e)ście zakrakały
3rd zakrakał zakrakała zakrakało zakrakali zakrakały
impersonal zakrakano
conditional 1st zakrakałbym,
bym zakrakał		 zakrakałabym,
bym zakrakała		 zakrakałobym,
bym zakrakało		 zakrakalibyśmy,
byśmy zakrakali		 zakrakałybyśmy,
byśmy zakrakały
2nd zakrakałbyś,
byś zakrakał		 zakrakałabyś,
byś zakrakała		 zakrakałobyś,
byś zakrakało		 zakrakalibyście,
byście zakrakali		 zakrakałybyście,
byście zakrakały
3rd zakrakałby,
by zakrakał		 zakrakałaby,
by zakrakała		 zakrakałoby,
by zakrakało		 zakrakaliby,
by zakrakali		 zakrakałyby,
by zakrakały
impersonal zakrakano by
imperative 1st niech zakraczę zakraczmy
2nd zakracz zakraczcie
3rd niech zakracze niech zakraczą
anterior adverbial participle zakrakawszy
verbal noun zakrakanie

Further reading
  • zakrakać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zakrakać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.