zanucić

Polish

Etymology

From za- +‎ nucić.

Pronunciation
  • IPA(key): /zaˈnu.t͡ɕit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ut͡ɕit͡ɕ
  • Syllabification: za‧nu‧cić

Verb

zanucić pf (imperfective nucić)

  1. (transitive, intransitive) to hum (sing), to vocalize (sing without using words), to croon

Conjugation
Conjugation of zanucić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zanucić
future tense 1st zanucę zanucimy
2nd zanucisz zanucicie
3rd zanuci zanucą
impersonal zanuci się
past tense 1st zanuciłem,
-(e)m zanucił		 zanuciłam,
-(e)m zanuciła		 zanuciłom,
-(e)m zanuciło		 zanuciliśmy,
-(e)śmy zanucili		 zanuciłyśmy,
-(e)śmy zanuciły
2nd zanuciłeś,
-(e)ś zanucił		 zanuciłaś,
-(e)ś zanuciła		 zanuciłoś,
-(e)ś zanuciło		 zanuciliście,
-(e)ście zanucili		 zanuciłyście,
-(e)ście zanuciły
3rd zanucił zanuciła zanuciło zanucili zanuciły
impersonal zanucono
conditional 1st zanuciłbym,
bym zanucił		 zanuciłabym,
bym zanuciła		 zanuciłobym,
bym zanuciło		 zanucilibyśmy,
byśmy zanucili		 zanuciłybyśmy,
byśmy zanuciły
2nd zanuciłbyś,
byś zanucił		 zanuciłabyś,
byś zanuciła		 zanuciłobyś,
byś zanuciło		 zanucilibyście,
byście zanucili		 zanuciłybyście,
byście zanuciły
3rd zanuciłby,
by zanucił		 zanuciłaby,
by zanuciła		 zanuciłoby,
by zanuciło		 zanuciliby,
by zanucili		 zanuciłyby,
by zanuciły
impersonal zanucono by
imperative 1st niech zanucę zanućmy
2nd zanuć zanućcie
3rd niech zanuci niech zanucą
passive adjectival participle zanucony zanucona zanucone zanuceni zanucone
anterior adverbial participle zanuciwszy
verbal noun zanucenie

Further reading
  • zanucić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zanucić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.