zastukać

Polish

Etymology

From za- +‎ stukać.

Pronunciation
  • IPA(key): /zaˈstu.kat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ukat͡ɕ
  • Syllabification: za‧stu‧kać

Verb

zastukać pf

  1. (transitive) to knock, to tap (cause to emit a knocking sound by hitting)

Conjugation
Conjugation of zastukać pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zastukać
future tense 1st zastukam zastukamy
2nd zastukasz zastukacie
3rd zastuka zastukają
impersonal zastuka się
past tense 1st zastukałem,
-(e)m zastukał		 zastukałam,
-(e)m zastukała		 zastukałom,
-(e)m zastukało		 zastukaliśmy,
-(e)śmy zastukali		 zastukałyśmy,
-(e)śmy zastukały
2nd zastukałeś,
-(e)ś zastukał		 zastukałaś,
-(e)ś zastukała		 zastukałoś,
-(e)ś zastukało		 zastukaliście,
-(e)ście zastukali		 zastukałyście,
-(e)ście zastukały
3rd zastukał zastukała zastukało zastukali zastukały
impersonal zastukano
conditional 1st zastukałbym,
bym zastukał		 zastukałabym,
bym zastukała		 zastukałobym,
bym zastukało		 zastukalibyśmy,
byśmy zastukali		 zastukałybyśmy,
byśmy zastukały
2nd zastukałbyś,
byś zastukał		 zastukałabyś,
byś zastukała		 zastukałobyś,
byś zastukało		 zastukalibyście,
byście zastukali		 zastukałybyście,
byście zastukały
3rd zastukałby,
by zastukał		 zastukałaby,
by zastukała		 zastukałoby,
by zastukało		 zastukaliby,
by zastukali		 zastukałyby,
by zastukały
impersonal zastukano by
imperative 1st niech zastukam zastukajmy
2nd zastukaj zastukajcie
3rd niech zastuka niech zastukają
passive adjectival participle zastukany zastukana zastukane zastukani zastukane
anterior adverbial participle zastukawszy
verbal noun zastukanie

Further reading
  • zastukać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zastukać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.