zbójnik

See also: zbojník

Polish

Etymology

From zbój +‎ -nik.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈzbuj.ɲik/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ujɲik
  • Syllabification: zbój‧nik

Noun

zbójnik m pers

  1. (historical) highland brigand
    Synonyms: see Thesaurus:złodziej

Declension
Declension of zbójnik
singular plural
nominative zbójnik zbójnicy/zbójniki (deprecative)
genitive zbójnika zbójników
dative zbójnikowi zbójnikom
accusative zbójnika zbójników
instrumental zbójnikiem zbójnikami
locative zbójniku zbójnikach
vocative zbójniku zbójnicy

Noun

zbójnik m animal

  1. common shrew opossum (marsupial of the genus Caenolestes)

Declension
Declension of zbójnik
singular plural
nominative zbójnik zbójniki
genitive zbójnika zbójników
dative zbójnikowi zbójnikom
accusative zbójnika zbójniki
instrumental zbójnikiem zbójnikami
locative zbójniku zbójnikach
vocative zbójniku zbójniki

Derived terms
adjective
  • zbójnicki

Further reading
  • zbójnik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zbójnik in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.