zepsuć

Polish

Etymology

From ze- +‎ psuć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈzɛ.psut͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛpsut͡ɕ
  • Syllabification: ze‧psuć

Verb

zepsuć pf (imperfective psuć)

  1. (transitive) to ruin, to spoil
  2. (reflexive with się) to break, to break down
  3. (reflexive with się) to go bad, to go off, to spoil

Conjugation
Conjugation of zepsuć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zepsuć
future tense 1st zepsuję zepsujemy
2nd zepsujesz zepsujecie
3rd zepsuje zepsują
impersonal zepsuje się
past tense 1st zepsułem,
-(e)m zepsuł		 zepsułam,
-(e)m zepsuła		 zepsułom,
-(e)m zepsuło		 zepsuliśmy,
-(e)śmy zepsuli		 zepsułyśmy,
-(e)śmy zepsuły
2nd zepsułeś,
-(e)ś zepsuł		 zepsułaś,
-(e)ś zepsuła		 zepsułoś,
-(e)ś zepsuło		 zepsuliście,
-(e)ście zepsuli		 zepsułyście,
-(e)ście zepsuły
3rd zepsuł zepsuła zepsuło zepsuli zepsuły
impersonal zepsuto
conditional 1st zepsułbym,
bym zepsuł		 zepsułabym,
bym zepsuła		 zepsułobym,
bym zepsuło		 zepsulibyśmy,
byśmy zepsuli		 zepsułybyśmy,
byśmy zepsuły
2nd zepsułbyś,
byś zepsuł		 zepsułabyś,
byś zepsuła		 zepsułobyś,
byś zepsuło		 zepsulibyście,
byście zepsuli		 zepsułybyście,
byście zepsuły
3rd zepsułby,
by zepsuł		 zepsułaby,
by zepsuła		 zepsułoby,
by zepsuło		 zepsuliby,
by zepsuli		 zepsułyby,
by zepsuły
impersonal zepsuto by
imperative 1st niech zepsuję zepsujmy
2nd zepsuj zepsujcie
3rd niech zepsuje niech zepsują
passive adjectival participle zepsuty zepsuta zepsute zepsuci zepsute
anterior adverbial participle zepsuto
verbal noun zepsucie

Further reading
  • zepsuć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zepsuć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.