ørðugur
Faroese
Etymology
From Old Norse ǫrðugr, from Proto-Indo-European *h₃erdʰ-
Pronunciation
- IPA(key): /ˈøːɹuvʊɹ/
Declension
ørðugur a4 | |||
Singular (eintal) | m (kallkyn) | f (kvennkyn) | n (hvørkikyn) |
Nominative (hvørfall) | ørðugur | ørðug | ørðugt |
Accusative (hvønnfall) | ørðugan | ørðuga | |
Dative (hvørjumfall) | ørðugum | ørðugari | ørðugum |
Genitive (hvørsfall) | (ørðugs) | (ørðugar) | (ørðugs) |
Plural (fleirtal) | m (kallkyn) | f (kvennkyn) | n (hvørkikyn) |
Nominative (hvørfall) | ørðugir | ørðugar | ørðug |
Accusative (hvønnfall) | ørðugar | ||
Dative (hvørjumfall) | ørðugum | ||
Genitive (hvørsfall) | (ørðuga) |
Synonyms
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.