ακομπανιάρω

Greek

Etymology

Borrowed from Italian accompagnare (“to accompany”).

Pronunciation
  • IPA(key): /a.kom.paˈɲa.ɾo/
  • Hyphenation: α‧κο‧μπα‧νιά‧ρω
  • Hyphenation: α‧κομ‧πα‧νιά‧ρω

Verb

ακομπανιάρω • (akompaniáro) (past ακομπανιάρισα, passive ακομπανιάρομαι)

  1. (music) to accompany

Conjugation
ακομπανιάρω   ακομπανιάρομαι
Active voice ➤ Passive voice ➤
Indicative mood ➤ Imperfective aspect ➤ Perfective aspect ➤ Imperfective aspect Perfective aspect
Non-past tenses ➤ Present ➤ Dependent ➤ Present Dependent
1 sg ακομπανιάρω ακομπανιάρω ακομπανιάρομαι ακομπανιαριστώ
2 sg ακομπανιάρεις ακομπανιάρεις ακομπανιάρεσαι ακομπανιαριστείς
3 sg ακομπανιάρει ακομπανιάρει ακομπανιάρεται ακομπανιαριστεί
1 pl ακομπανιάρουμε, [‑ομε] ακομπανιάρουμε, [‑ομε] ακομπανιαριζόμαστε ακομπανιαριστούμε
2 pl ακομπανιάρετε ακομπανιάρετε ακομπανιάρεστε, ακομπανιαριζόσαστε ακομπανιαριστείτε
3 pl ακομπανιάρουν(ε) ακομπανιάρουν(ε) ακομπανιάρονται ακομπανιαριστούν(ε)
Past tenses ➤ Imperfect ➤ Simple past ➤ Imperfect Simple past
1 sg ακομπανιάριζα ακομπανιάρισα ακομπανιαριζόμουν(α) ακομπανιαρίστηκα
2 sg ακομπανιάριζες ακομπανιάρισες ακομπανιαριζόσουν(α) ακομπανιαρίστηκες
3 sg ακομπανιάριζε ακομπανιάρισε ακομπανιαριζόταν(ε) ακομπανιαρίστηκε
1 pl ακομπανιάραμε ακομπανιάραμε ακομπανιαριζόμασταν, (‑όμαστε) ακομπανιαριστήκαμε
2 pl ακομπανιάρατε ακομπανιάρατε ακομπανιαριζόσασταν, (‑όσαστε) ακομπανιαριστήκατε
3 pl ακομπανιάριζαν, ακομπανιάραν(ε) ακομπανιάρισαν, ακομπανιάραν(ε) ακομπανιάρονταν, (ακομπανιαριζόντουσαν) ακομπανιαρίστηκαν, ακομπανιαριστήκαν(ε)
Future tenses ➤ Continuous ➤ Simple ➤ Continuous Simple
1 sg θα ακομπανιάρω ➤ θα ακομπανιάρω ➤ θα ακομπανιάρομαι ➤ θα ακομπανιαριστώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl θα ακομπανιάρεις, … θα ακομπανιάρεις, … θα ακομπανιάρεσαι, … θα ακομπανιαριστείς, …
Perfect aspect ➤ Perfect aspect
Present perfect ➤   έχω, έχεις, … ακομπανιάρει
  έχω, έχεις, … ακομπανιαρισμένο, ‑η, ‑ο ➤		   έχω, έχεις, … ακομπανιαριστεί
  είμαι, είσαι, … ακομπανιαρισμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤   είχα, είχες, … ακομπανιάρει
  είχα, είχες, … ακομπανιαρισμένο, ‑η, ‑ο		   είχα, είχες, … ακομπανιαριστεί
  ήμουν, ήσουν, … ακομπανιαρισμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤   θα έχω, θα έχεις, … ακομπανιάρει
  θα έχω, θα έχεις, … ακομπανιαρισμένο, ‑η, ‑ο		   θα έχω, θα έχεις, … ακομπανιαριστεί
  θα είμαι, θα είσαι, … ακομπανιαρισμένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤ Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤ Imperfective aspect Perfective aspect Imperfective aspect Perfective aspect
2 sg ακομπανιάριζε ακομπανιάρισε — (ακομπανιαρίσου)
2 pl ακομπανιάρετε ακομπανιάρετε ακομπανιάρεστε ακομπανιαριστείτε
Other forms Active voice Passive voice
Present participle➤ ακομπανιάροντας ➤ —
Perfect participle➤ έχοντας ακομπανιάρει ➤ ακομπανιαρισμένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤ ακομπανιάρει ακομπανιαριστεί
Notes  
 
Appendix:Greek verbs		  • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.
 • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.
 • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.
  • ακομπανιάρισμα n (akompaniárisma, “accompanying”)
  • ακομπανιαμέντο n (akompaniaménto, “accompaniment”)
  • ακομπανιατέρ m (akompaniatér, “accompanist”), ακομπανιατρίς f (akompaniatrís)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.