ακούγω
Greek
Pronunciation
- IPA(key): /aˈku.ɣo/
- Hyphenation: α‧κού‧γω
Verb
ακούγω • (akoúgo) (past άκουσα, passive ακούγομαι, p‑past ακούστηκα, ppp ακουσμένος)
- (uncommon) Alternative form of ακούω (akoúo)
Conjugation
ακούγω ακούγομαι
| Active voice ➤ | Passive voice ➤ | |||
| Indicative mood ➤ | Imperfective aspect ➤ | Perfective aspect ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| Non-past tenses ➤ | Present ➤ | Dependent ➤ | Present | Dependent |
| 1 sg | ακούγω (ακούω →) | ακούσω | ακούγομαι | ακουστώ |
| 2 sg | ακούγεις | ακούσεις | ακούγεσαι | ακουστείς |
| 3 sg | ακούγει | ακούσει | ακούγεται | ακουστεί |
| 1 pl | ακούγουμε, [‑ομε] | ακούσουμε, [‑ομε] | ακουγόμαστε | ακουστούμε |
| 2 pl | ακούγετε | ακούσετε | ακούγεστε, ακουγόσαστε | ακουστείτε |
| 3 pl | ακούγουν(ε) | ακούσουν(ε) | ακούγονται | ακουστούν(ε) |
| Past tenses ➤ | Imperfect ➤ | Simple past ➤ | Imperfect | Simple past |
| 1 sg | άκουγα | άκουσα | ακουγόμουν(α) | ακούστηκα |
| 2 sg | άκουγες | άκουσες | ακουγόσουν(α) | ακούστηκες |
| 3 sg | άκουγε | άκουσε | ακουγόταν(ε) | ακούστηκε |
| 1 pl | ακούγαμε | ακούσαμε | ακουγόμασταν, (‑όμαστε) | ακουστήκαμε |
| 2 pl | ακούγατε | ακούσατε | ακουγόσασταν, (‑όσαστε) | ακουστήκατε |
| 3 pl | άκουγαν, ακούγαν(ε) | άκουσαν, ακούσαν(ε) | ακούγονταν, (ακουγόντουσαν) | ακούστηκαν, ακουστήκαν(ε) |
| Future tenses ➤ | Continuous ➤ | Simple ➤ | Continuous | Simple |
| 1 sg | θα ακούγω ➤ | θα ακούσω ➤ | θα ακούγομαι ➤ | θα ακουστώ ➤ |
| 2,3 sg, 1,2,3 pl | θα ακούγεις, … | θα ακούσεις, … | θα ακούγεσαι, … | θα ακουστείς, … |
| Perfect aspect ➤ | Perfect aspect | |||
| Present perfect ➤ | έχω, έχεις, … ακούσει έχω, έχεις, … ακουσμένο, ‑η, ‑ο ➤ |
έχω, έχεις, … ακουστεί είμαι, είσαι, … ακουσμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Past perfect ➤ | είχα, είχες, … ακούσει είχα, είχες, … ακουσμένο, ‑η, ‑ο |
είχα, είχες, … ακουστεί ήμουν, ήσουν, … ακουσμένος, ‑η, ‑ο | ||
| Future perfect ➤ | θα έχω, θα έχεις, … ακούσει θα έχω, θα έχεις, … ακουσμένο, ‑η, ‑ο |
θα έχω, θα έχεις, … ακουστεί θα είμαι, θα είσαι, … ακουσμένος, ‑η, ‑ο | ||
| Subjunctive mood ➤ | Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας). | |||
| Imperative mood ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| 2 sg | άκουγε | άκουσε | — | ακούσου |
| 2 pl | ακούγετε | ακούστε | ακούγεστε | ακουστείτε |
| Other forms | Active voice | Passive voice | ||
| Present participle➤ | ακούγοντας ➤ | — | ||
| Perfect participle➤ | έχοντας ακούσει ➤ | ακουσμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Nonfinite form➤ | ακούσει | ακουστεί | ||
| Notes Appendix:Greek verbs |
• Most of the forms are share with ακούω. • (…) optional or informal. […] rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive. | |||
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.