αναιτιολόγητος
Greek
Etymology
From Hellenistic Koine Greek ἀναιτιολόγητος (anaitiológētos). Morphologically from αν- (an-, a privative) + αιτιο-λογ(ώ) (aitio-log(ó)) + -(η)τος (-(i)tos, “justify”).
Pronunciation
- IPA(key): /aneti.oˈloʝitos/
- Hyphenation: α‧ναι‧τι‧ο‧λό‧γη‧τος
Adjective
αναιτιολόγητος • (anaitiológitos) m (feminine αναιτιολόγητη, neuter αναιτιολόγητο)
Declension
Declension of αναιτιολόγητος
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | αναιτιολόγητος • | αναιτιολόγητη • | αναιτιολόγητο • | αναιτιολόγητοι • | αναιτιολόγητες • | αναιτιολόγητα • |
| genitive | αναιτιολόγητου • | αναιτιολόγητης • | αναιτιολόγητου • | αναιτιολόγητων • | αναιτιολόγητων • | αναιτιολόγητων • |
| accusative | αναιτιολόγητο • | αναιτιολόγητη • | αναιτιολόγητο • | αναιτιολόγητους • | αναιτιολόγητες • | αναιτιολόγητα • |
| vocative | αναιτιολόγητε • | αναιτιολόγητη • | αναιτιολόγητο • | αναιτιολόγητοι • | αναιτιολόγητες • | αναιτιολόγητα • |
Antonyms
- αιτιολογημένος (aitiologiménos, “justified, explained”, participle)
Derived terms
- αναιτιολόγητα (anaitiológita, adverb)
Related terms
- αναίτιος (anaítios, “unprovoked”)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.