ανακόπτω

See also: ἀνακόπτω

Greek

Etymology

Learned borrowing from Ancient Greek ἀνακόπτω (anakóptō). By surface analysis, ανα- (“thoroughly”) +‎ κόπτω (“cut”).

Pronunciation
  • IPA(key): /a.naˈko.pto/
  • Hyphenation: α‧να‧κό‧πτω

Verb

ανακόπτω • (anakópto) (past ανέκοψα, passive ανακόπτομαι)

  1. to check, stem, halt, arrest, withstand (the flow of something)
    Synonyms: αναχαιτίζω (anachaitízo), σταματώ (stamató)
    ανακόπτω την πορεία, την άνοδο, την εξέλιξη ― anakópto tin poreía, tin ánodo, tin exélixi ― I halt the course, the rise, the development

Conjugation
ανακόπτω   ανακόπτομαι
Active voice ➤ Passive voice ➤
Indicative mood ➤ Imperfective aspect ➤ Perfective aspect ➤ Imperfective aspect Perfective aspect
Non-past tenses ➤ Present ➤ Dependent ➤ Present Dependent
1 sg ανακόπτω ανακόψω ανακόπτομαι ανακοπώ
2 sg ανακόπτεις ανακόψεις ανακόπτεσαι ανακοπείς
3 sg ανακόπτει ανακόψει ανακόπτεται ανακοπεί
1 pl ανακόπτουμε, [‑ομε] ανακόψουμε, [‑ομε] ανακοπτόμαστε ανακοπούμε
2 pl ανακόπτετε ανακόψετε ανακόπτεστε, ανακοπτόσαστε ανακοπείτε
3 pl ανακόπτουν(ε) ανακόψουν(ε) ανακόπτονται ανακοπούν(ε)
Past tenses ➤ Imperfect ➤ Simple past ➤ Imperfect Simple past
1 sg ανέκοπτα ανέκοψα ανακοπτόμουν(α) ανακόπηκα, [{ανεκόπην}]1
2 sg ανέκοπτες ανέκοψες ανακοπτόσουν(α) ανακόπηκες, [{ανεκόπης}]
3 sg ανέκοπτε ανέκοψε ανακοπτόταν(ε) ανακόπηκε, {ανεκόπη}
1 pl ανακόπταμε ανακόψαμε ανακοπτόμασταν, (‑όμαστε) ανακοπήκαμε, [{ανεκόπημεν}]
2 pl ανακόπτατε ανακόψατε ανακοπτόσασταν, (‑όσαστε) ανακοπήκατε, [{ανεκόπητε}]
3 pl ανέκοπταν, ανακόπταν(ε) ανέκοψαν, ανακόψαν(ε) ανακόπτονταν ανακόπηκαν, ανακοπήκαν(ε), {ανεκόπησαν}
Future tenses ➤ Continuous ➤ Simple ➤ Continuous Simple
1 sg θα ανακόπτω ➤ θα ανακόψω ➤ θα ανακόπτομαι ➤ θα ανακοπώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl θα ανακόπτεις, … θα ανακόψεις, … θα ανακόπτεσαι, … θα ανακοπείς, …
Perfect aspect ➤ Perfect aspect
Present perfect ➤   έχω, έχεις, … ανακόψει   έχω, έχεις, … ανακοπεί
Past perfect ➤   είχα, είχες, … ανακόψει   είχα, είχες, … ανακοπεί
Future perfect ➤   θα έχω, θα έχεις, … ανακόψει   θα έχω, θα έχεις, … ανακοπεί
Subjunctive mood ➤ Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤ Imperfective aspect Perfective aspect Imperfective aspect Perfective aspect
2 sg ανάκοπτε ανάκοψε — ανακόψου
2 pl ανακόπτετε ανακόψτε ανακόπτεστε ανακοπείτε
Other forms Active voice Passive voice
Present participle➤ ανακόπτοντας ➤ —
Perfect participle➤ έχοντας ανακόψει ➤ —
Nonfinite form➤ ανακόψει ανακοπεί
Notes  
 
Appendix:Greek verbs		  1. Formal passsive forms, as in the ancient aorist ἀνεκόπην from the conjugation of ἀνακόπτω. In Modern Greek, used in the 3rd persons (all persons included here, for reference).
 • Also, formal passive past participle ανακοπείς (anakopeís), ανακοπείσα (anakopeísa), ανακοπέν (anakopén)
 • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.
 • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.
 • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.
  • ανακοπείς (anakopeís, participle) (learned), ανακοπείσα (anakopeísa), ανακοπέν (anakopén)
  • ανακοπή f (anakopí, “restraint, check”)
  • and see: κόπτω (kópto, “cut”)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.