αναμπαίζω
Greek
Etymology
From Byzantine Greek ἀνεμπαίζω (anempaízō), from ἀνα- (ana-) + ἐν- (en-) + παίζω (paízō).
Pronunciation
- IPA(key): /a.namˈbe.zo/
- Hyphenation: α‧να‧μπαί‧ζω
Verb
αναμπαίζω • (anampaízo) (past ανέμπαιξα) (demotic past): ανάμπαιξα, (passive) αναμπαίζομαι
Conjugation
αναμπαίζω αναμπαίζομαι
| Active voice ➤ | Passive voice ➤ | |||
| Indicative mood ➤ | Imperfective aspect ➤ | Perfective aspect ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| Non-past tenses ➤ | Present ➤ | Dependent ➤ | Present | Dependent |
| 1 sg | αναμπαίζω | αναμπαίξω | αναμπαίζομαι | αναμπαιχτώ |
| 2 sg | αναμπαίζεις | αναμπαίξεις | αναμπαίζεσαι | αναμπαιχτείς |
| 3 sg | αναμπαίζει | αναμπαίξει | αναμπαίζεται | αναμπαιχτεί |
| 1 pl | αναμπαίζουμε, [‑ομε] | αναμπαίξουμε, [‑ομε] | αναμπαιζόμαστε | αναμπαιχτούμε |
| 2 pl | αναμπαίζετε | αναμπαίξετε | αναμπαίζεστε, αναμπαιζόσαστε | αναμπαιχτείτε |
| 3 pl | αναμπαίζουν(ε) | αναμπαίξουν(ε) | αναμπαίζονται | αναμπαιχτούν(ε) |
| Past tenses ➤ | Imperfect ➤ | Simple past ➤ | Imperfect | Simple past |
| 1 sg | ανάμπαιζα | ανάμπαιξα | αναμπαιζόμουν(α) | αναμπαίχτηκα |
| 2 sg | ανάμπαιζες | ανάμπαιξες | αναμπαιζόσουν(α) | αναμπαίχτηκες |
| 3 sg | ανάμπαιζε | ανάμπαιξε | αναμπαιζόταν(ε) | αναμπαίχτηκε |
| 1 pl | αναμπαίζαμε | αναμπαίξαμε | αναμπαιζόμασταν, (‑όμαστε) | αναμπαιχτήκαμε |
| 2 pl | αναμπαίζατε | αναμπαίξατε | αναμπαιζόσασταν, (‑όσαστε) | αναμπαιχτήκατε |
| 3 pl | ανάμπαιζαν, αναμπαίζαν(ε) | ανάμπαιξαν, αναμπαίξαν(ε) | αναμπαίζονταν, (αναμπαιζόντουσαν) | αναμπαίχτηκαν, αναμπαιχτήκαν(ε) |
| Future tenses ➤ | Continuous ➤ | Simple ➤ | Continuous | Simple |
| 1 sg | θα αναμπαίζω ➤ | θα αναμπαίξω ➤ | θα αναμπαίζομαι ➤ | θα αναμπαιχτώ ➤ |
| 2,3 sg, 1,2,3 pl | θα αναμπαίζεις, … | θα αναμπαίξεις, … | θα αναμπαίζεσαι, … | θα αναμπαιχτείς, … |
| Perfect aspect ➤ | Perfect aspect | |||
| Present perfect ➤ | έχω, έχεις, … αναμπαίξει | έχω, έχεις, … αναμπαιχτεί είμαι, είσαι, … αναμπαιγμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Past perfect ➤ | είχα, είχες, … αναμπαίξει | είχα, είχες, … αναμπαιχτεί ήμουν, ήσουν, … αναμπαιγμένος, ‑η, ‑ο | ||
| Future perfect ➤ | θα έχω, θα έχεις, … αναμπαίξει | θα έχω, θα έχεις, … αναμπαιχτεί θα είμαι, θα είσαι, … αναμπαιγμένος, ‑η, ‑ο | ||
| Subjunctive mood ➤ | Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας). | |||
| Imperative mood ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| 2 sg | ανάμπαιζε | ανάμπαιξε | — | αναμπαίξου |
| 2 pl | αναμπαίζετε | αναμπαίξτε | αναμπαίζεστε | αναμπαιχτείτε |
| Other forms | Active voice | Passive voice | ||
| Present participle➤ | αναμπαίζοντας ➤ | — | ||
| Perfect participle➤ | έχοντας αναμπαίξει ➤ | αναμπαιγμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Nonfinite form➤ | αναμπαίξει | αναμπαιχτεί | ||
| Notes Appendix:Greek verbs |
• Older active forms: imperfect: ανέμπαιζα, past: ανέμπαιξα • (…) optional or informal. […] rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive. | |||
Related terms
- ανάμπαιγμα n (anámpaigma, “mocking”, noun)
- αναμπαίχτης m (anampaíchtis, “teaser, mocker”, noun)
- and see: παίζω (paízo, “play”)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.