αναστυλώνω
See also: αναστηλώνω
Greek
Pronunciation
- IPA(key): /a.na.stiˈlo.no/
- Hyphenation: α‧να‧στυ‧λώ‧νω
- Homophone: αναστηλώνω (anastilóno)
Verb
αναστυλώνω • (anastylóno) (past αναστύλωσα, passive αναστυλώνομαι)
- to support (a column)
- to restore
- Synonym: αναστηλώνω (anastilóno)
Conjugation
αναστυλώνω αναστυλώνομαι
Active voice ➤ | Passive voice ➤ | |||
Indicative mood ➤ | Imperfective aspect ➤ | Perfective aspect ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect |
Non-past tenses ➤ | Present ➤ | Dependent ➤ | Present | Dependent |
1 sg | αναστυλώνω | αναστυλώσω | αναστυλώνομαι | αναστυλωθώ |
2 sg | αναστυλώνεις | αναστυλώσεις | αναστυλώνεσαι | αναστυλωθείς |
3 sg | αναστυλώνει | αναστυλώσει | αναστυλώνεται | αναστυλωθεί |
1 pl | αναστυλώνουμε, [‑ομε] | αναστυλώσουμε, [‑ομε] | αναστυλωνόμαστε | αναστυλωθούμε |
2 pl | αναστυλώνετε | αναστυλώσετε | αναστυλώνεστε, αναστυλωνόσαστε | αναστυλωθείτε |
3 pl | αναστυλώνουν(ε) | αναστυλώσουν(ε) | αναστυλώνονται | αναστυλωθούν(ε) |
Past tenses ➤ | Imperfect ➤ | Simple past ➤ | Imperfect | Simple past |
1 sg | αναστύλωνα | αναστύλωσα | αναστυλωνόμουν(α) | αναστυλώθηκα |
2 sg | αναστύλωνες | αναστύλωσες | αναστυλωνόσουν(α) | αναστυλώθηκες |
3 sg | αναστύλωνε | αναστύλωσε | αναστυλωνόταν(ε) | αναστυλώθηκε |
1 pl | αναστυλώναμε | αναστυλώσαμε | αναστυλωνόμασταν, (‑όμαστε) | αναστυλωθήκαμε |
2 pl | αναστυλώνατε | αναστυλώσατε | αναστυλωνόσασταν, (‑όσαστε) | αναστυλωθήκατε |
3 pl | αναστύλωναν, αναστυλώναν(ε) | αναστύλωσαν, αναστυλώσαν(ε) | αναστυλώνονταν, (αναστυλωνόντουσαν) | αναστυλώθηκαν, αναστυλωθήκαν(ε) |
Future tenses ➤ | Continuous ➤ | Simple ➤ | Continuous | Simple |
1 sg | θα αναστυλώνω ➤ | θα αναστυλώσω ➤ | θα αναστυλώνομαι ➤ | θα αναστυλωθώ ➤ |
2,3 sg, 1,2,3 pl | θα αναστυλώνεις, … | θα αναστυλώσεις, … | θα αναστυλώνεσαι, … | θα αναστυλωθείς, … |
Perfect aspect ➤ | Perfect aspect | |||
Present perfect ➤ | έχω, έχεις, … αναστυλώσει έχω, έχεις, … αναστυλωμένο, ‑η, ‑ο ➤ |
έχω, έχεις, … αναστυλωθεί είμαι, είσαι, … αναστυλωμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
Past perfect ➤ | είχα, είχες, … αναστυλώσει είχα, είχες, … αναστυλωμένο, ‑η, ‑ο |
είχα, είχες, … αναστυλωθεί ήμουν, ήσουν, … αναστυλωμένος, ‑η, ‑ο | ||
Future perfect ➤ | θα έχω, θα έχεις, … αναστυλώσει θα έχω, θα έχεις, … αναστυλωμένο, ‑η, ‑ο |
θα έχω, θα έχεις, … αναστυλωθεί θα είμαι, θα είσαι, … αναστυλωμένος, ‑η, ‑ο | ||
Subjunctive mood ➤ | Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας). | |||
Imperative mood ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect | Imperfective aspect | Perfective aspect |
2 sg | αναστύλωνε | αναστύλωσε | — | αναστυλώσου |
2 pl | αναστυλώνετε | αναστυλώστε | αναστυλώνεστε | αναστυλωθείτε |
Other forms | Active voice | Passive voice | ||
Present participle➤ | αναστυλώνοντας ➤ | — | ||
Perfect participle➤ | έχοντας αναστυλώσει ➤ | αναστυλωμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
Nonfinite form➤ | αναστυλώσει | αναστυλωθεί | ||
Notes Appendix:Greek verbs |
• (…) optional or informal. […] rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive. | |||
Related terms
- αναστύλωση f (anastýlosi, “restoration”)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.