ανδρίκιος
Greek
Adjective
ανδρίκιος • (andríkios) m (feminine ανδρίκια, neuter ανδρίκιο)
- Alternative form of αντρίκειος (antríkeios)
Declension
Declension of ανδρίκιος
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | ανδρίκιος • | ανδρίκια • | ανδρίκιο • | ανδρίκιοι • | ανδρίκιες • | ανδρίκια • |
| genitive | ανδρίκιου • | ανδρίκιας • | ανδρίκιου • | ανδρίκιων • | ανδρίκιων • | ανδρίκιων • |
| accusative | ανδρίκιο • | ανδρίκια • | ανδρίκιο • | ανδρίκιους • | ανδρίκιες • | ανδρίκια • |
| vocative | ανδρίκιε • | ανδρίκια • | ανδρίκιο • | ανδρίκιοι • | ανδρίκιες • | ανδρίκια • |
| derivations | Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ανδρίκιος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ανδρίκιος, etc.) | |||||
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.