αντρίκειος

Greek

Alternative forms

Etymology

From Byzantine Greek ἀντρίκειος (antríkeios), from Ancient Greek ἀνδρικός (andrikós, “manly”).

Adjective

αντρίκειος • (antríkeios) m (feminine αντρίκεια, neuter αντρίκειο)

  1. manly, courageous, valiant
    Coordinate term: ανδροπρεπής (androprepís)

Declension
Declension of αντρίκειος
number 
case \ gender 		 singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative αντρίκειος • αντρίκεια • αντρίκειο • αντρίκειοι • αντρίκειες • αντρίκεια •
genitive αντρίκειου • αντρίκειας • αντρίκειου • αντρίκειων • αντρίκειων • αντρίκειων •
accusative αντρίκειο • αντρίκεια • αντρίκειο • αντρίκειους • αντρίκειες • αντρίκεια •
vocative αντρίκειε • αντρίκεια • αντρίκειο • αντρίκειοι • αντρίκειες • αντρίκεια •
derivations Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο αντρίκειος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο αντρίκειος, etc.)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.