αποικίζω
See also: ἀποικίζω
Greek
Etymology
Learned borrowing from Ancient Greek ἀποικίζω (apoikízō)
Pronunciation
- IPA(key): /a.piˈci.zo/
Verb
αποικίζω • (apoikízo) (past αποίκισα, passive αποικίζομαι, ppp αποικισμένος)
Conjugation
αποικίζω αποικίζομαι
| Active voice ➤ | Passive voice ➤ | |||
| Indicative mood ➤ | Imperfective aspect ➤ | Perfective aspect ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| Non-past tenses ➤ | Present ➤ | Dependent ➤ | Present | Dependent |
| 1 sg | αποικίζω | αποικίσω | αποικίζομαι | αποικιστώ |
| 2 sg | αποικίζεις | αποικίσεις | αποικίζεσαι | αποικιστείς |
| 3 sg | αποικίζει | αποικίσει | αποικίζεται | αποικιστεί |
| 1 pl | αποικίζουμε, [‑ομε] | αποικίσουμε, [‑ομε] | αποικιζόμαστε | αποικιστούμε |
| 2 pl | αποικίζετε | αποικίσετε | αποικίζεστε, αποικιζόσαστε | αποικιστείτε |
| 3 pl | αποικίζουν(ε) | αποικίσουν(ε) | αποικίζονται | αποικιστούν(ε) |
| Past tenses ➤ | Imperfect ➤ | Simple past ➤ | Imperfect | Simple past |
| 1 sg | αποίκιζα | αποίκισα | αποικιζόμουν(α) | αποικίστηκα |
| 2 sg | αποίκιζες | αποίκισες | αποικιζόσουν(α) | αποικίστηκες |
| 3 sg | αποίκιζε | αποίκισε | αποικιζόταν(ε) | αποικίστηκε |
| 1 pl | αποικίζαμε | αποικίσαμε | αποικιζόμασταν, (‑όμαστε) | αποικιστήκαμε |
| 2 pl | αποικίζατε | αποικίσατε | αποικιζόσασταν, (‑όσαστε) | αποικιστήκατε |
| 3 pl | αποίκιζαν, αποικίζαν(ε) | αποίκισαν, αποικίσαν(ε) | αποικίζονταν, (αποικιζόντουσαν) | αποικίστηκαν, αποικιστήκαν(ε) |
| Future tenses ➤ | Continuous ➤ | Simple ➤ | Continuous | Simple |
| 1 sg | θα αποικίζω ➤ | θα αποικίσω ➤ | θα αποικίζομαι ➤ | θα αποικιστώ ➤ |
| 2,3 sg, 1,2,3 pl | θα αποικίζεις, … | θα αποικίσεις, … | θα αποικίζεσαι, … | θα αποικιστείς, … |
| Perfect aspect ➤ | Perfect aspect | |||
| Present perfect ➤ | έχω, έχεις, … αποικίσει έχω, έχεις, … αποικισμένο, ‑η, ‑ο ➤ |
έχω, έχεις, … αποικιστεί είμαι, είσαι, … αποικισμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Past perfect ➤ | είχα, είχες, … αποικίσει είχα, είχες, … αποικισμένο, ‑η, ‑ο |
είχα, είχες, … αποικιστεί ήμουν, ήσουν, … αποικισμένος, ‑η, ‑ο | ||
| Future perfect ➤ | θα έχω, θα έχεις, … αποικίσει θα έχω, θα έχεις, … αποικισμένο, ‑η, ‑ο |
θα έχω, θα έχεις, … αποικιστεί θα είμαι, θα είσαι, … αποικισμένος, ‑η, ‑ο | ||
| Subjunctive mood ➤ | Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας). | |||
| Imperative mood ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| 2 sg | αποίκιζε | αποίκισε | — | αποικίσου |
| 2 pl | αποικίζετε | αποικίστε | αποικίζεστε | αποικιστείτε |
| Other forms | Active voice | Passive voice | ||
| Present participle➤ | αποικίζοντας ➤ | — | ||
| Perfect participle➤ | έχοντας αποικίσει ➤ | αποικισμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Nonfinite form➤ | αποικίσει | αποικιστεί | ||
| Notes Appendix:Greek verbs |
• (…) optional or informal. […] rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive. | |||
Related terms
- see: αποικώ (apoikó, “I emigrate, I colonise”)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.