απόκρουση
Greek
Noun
απόκρουση • (apókrousi) f (plural αποκρούσεις)
Declension
declension of απόκρουση
| case \ number | singular | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | απόκρουση • | αποκρούσεις • | |
| genitive | απόκρουσης • | αποκρούσεων • | |
| accusative | απόκρουση • | αποκρούσεις • | |
| vocative | απόκρουση • | αποκρούσεις • | |
| Older or formal genitive singular: αποκρούσεως • | |||
Related terms
- see: αποκρούω (apokroúo, “I repel”)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.