διανθίζω
Greek
Conjugation
διανθίζω διανθίζομαι
| Active voice ➤ | Passive voice ➤ | |||
| Indicative mood ➤ | Imperfective aspect ➤ | Perfective aspect ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| Non-past tenses ➤ | Present ➤ | Dependent ➤ | Present | Dependent |
| 1 sg | διανθίζω | διανθίσω | διανθίζομαι | διανθιστώ |
| 2 sg | διανθίζεις | διανθίσεις | διανθίζεσαι | διανθιστείς |
| 3 sg | διανθίζει | διανθίσει | διανθίζεται | διανθιστεί |
| 1 pl | διανθίζουμε, [‑ομε] | διανθίσουμε, [‑ομε] | διανθιζόμαστε | διανθιστούμε |
| 2 pl | διανθίζετε | διανθίσετε | διανθίζεστε, διανθιζόσαστε | διανθιστείτε |
| 3 pl | διανθίζουν(ε) | διανθίσουν(ε) | διανθίζονται | διανθιστούν(ε) |
| Past tenses ➤ | Imperfect ➤ | Simple past ➤ | Imperfect | Simple past |
| 1 sg | διάνθιζα | διάνθισα | διανθιζόμουν(α) | διανθίστηκα |
| 2 sg | διάνθιζες | διάνθισες | διανθιζόσουν(α) | διανθίστηκες |
| 3 sg | διάνθιζε | διάνθισε | διανθιζόταν(ε) | διανθίστηκε |
| 1 pl | διανθίζαμε | διανθίσαμε | διανθιζόμασταν, (‑όμαστε) | διανθιστήκαμε |
| 2 pl | διανθίζατε | διανθίσατε | διανθιζόσασταν, (‑όσαστε) | διανθιστήκατε |
| 3 pl | διάνθιζαν, διανθίζαν(ε) | διάνθισαν, διανθίσαν(ε) | διανθίζονταν, (διανθιζόντουσαν) | διανθίστηκαν, διανθιστήκαν(ε) |
| Future tenses ➤ | Continuous ➤ | Simple ➤ | Continuous | Simple |
| 1 sg | θα διανθίζω ➤ | θα διανθίσω ➤ | θα διανθίζομαι ➤ | θα διανθιστώ ➤ |
| 2,3 sg, 1,2,3 pl | θα διανθίζεις, … | θα διανθίσεις, … | θα διανθίζεσαι, … | θα διανθιστείς, … |
| Perfect aspect ➤ | Perfect aspect | |||
| Present perfect ➤ | έχω, έχεις, … διανθίσει έχω, έχεις, … διανθισμένο, ‑η, ‑ο ➤ |
έχω, έχεις, … διανθιστεί είμαι, είσαι, … διανθισμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Past perfect ➤ | είχα, είχες, … διανθίσει είχα, είχες, … διανθισμένο, ‑η, ‑ο |
είχα, είχες, … διανθιστεί ήμουν, ήσουν, … διανθισμένος, ‑η, ‑ο | ||
| Future perfect ➤ | θα έχω, θα έχεις, … διανθίσει θα έχω, θα έχεις, … διανθισμένο, ‑η, ‑ο |
θα έχω, θα έχεις, … διανθιστεί θα είμαι, θα είσαι, … διανθισμένος, ‑η, ‑ο | ||
| Subjunctive mood ➤ | Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας). | |||
| Imperative mood ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| 2 sg | διάνθιζε | διάνθισε | — | διανθίσου |
| 2 pl | διανθίζετε | διανθίστε | διανθίζεστε | διανθιστείτε |
| Other forms | Active voice | Passive voice | ||
| Present participle➤ | διανθίζοντας ➤ | — | ||
| Perfect participle➤ | έχοντας διανθίσει ➤ | διανθισμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Nonfinite form➤ | διανθίσει | διανθιστεί | ||
| Notes Appendix:Greek verbs |
• (…) optional or informal. […] rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive. | |||
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.