επιβάλλω

See also: ἐπιβάλλω

Greek

Etymology

From Ancient Greek ἐπιβάλλω (epibállō). Morphologically επι- (epi-) +‎ βάλλω (vállo).

Pronunciation
  • IPA(key): /e.piˈva.lo/
  • Hyphenation: ε‧πι‧βάλ‧λω

Verb

επιβάλλω • (epivállo) (past επέβαλα, passive επιβάλλομαι)

  1. (transitive) to impose, force

Conjugation
επιβάλλω   επιβάλλομαι
Active voice ➤ Passive voice ➤
Indicative mood ➤ Imperfective aspect ➤ Perfective aspect ➤ Imperfective aspect Perfective aspect
Non-past tenses ➤ Present ➤ Dependent ➤ Present Dependent
1 sg επιβάλλω επιβάλω επιβάλλομαι επιβληθώ
2 sg επιβάλλεις επιβάλεις επιβάλλεσαι επιβληθείς
3 sg επιβάλλει επιβάλει επιβάλλεται1 επιβληθεί
1 pl επιβάλλουμε, [‑ομε] επιβάλουμε, [‑ομε] επιβαλλόμαστε επιβληθούμε
2 pl επιβάλλετε επιβάλετε επιβάλλεστε, επιβαλλόσαστε επιβληθείτε
3 pl επιβάλλουν(ε) επιβάλουν(ε) επιβάλλονται επιβληθούν(ε)
Past tenses ➤ Imperfect ➤ Simple past ➤ Imperfect Simple past
1 sg επέβαλλα επέβαλα επιβαλλόμουν(α) επιβλήθηκα, [{επεβλήθην}]2
2 sg επέβαλλες επέβαλες επιβαλλόσουν(α) επιβλήθηκες, [{επεβλήθης}]
3 sg επέβαλλε επέβαλε επιβαλλόταν(ε) επιβλήθηκε, {επεβλήθη}
1 pl επιβάλλαμε επιβάλαμε επιβαλλόμασταν, (‑όμαστε) επιβληθήκαμε, [{επεβλήθημεν}]
2 pl επιβάλλατε επιβάλατε επιβαλλόσασταν, (‑όσαστε) επιβληθήκατε, [{επεβλήθητε}]
3 pl επέβαλλαν, επιβάλλαν(ε) επέβαλαν, επιβάλαν(ε) επιβάλλονταν, (επιβαλλόντουσαν) επιβλήθηκαν, επιβληθήκαν(ε), {επεβλήθησαν}
Future tenses ➤ Continuous ➤ Simple ➤ Continuous Simple
1 sg θα επιβάλλω ➤ θα επιβάλω ➤ θα επιβάλλομαι ➤ θα επιβληθώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl θα επιβάλλεις, … θα επιβάλεις, … θα επιβάλλεσαι, … θα επιβληθείς, …
Perfect aspect ➤ Perfect aspect
Present perfect ➤   έχω, έχεις, … επιβάλει   έχω, έχεις, … επιβληθεί
  είμαι, είσαι, … επιβεβλημένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤   είχα, είχες, … επιβάλει   είχα, είχες, … επιβληθεί
  ήμουν, ήσουν, … επιβεβλημένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤   θα έχω, θα έχεις, … επιβάλει   θα έχω, θα έχεις, … επιβληθεί
  θα είμαι, θα είσαι, … επιβεβλημένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤ Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤ Imperfective aspect Perfective aspect Imperfective aspect Perfective aspect
2 sg [επίβαλλε] [επίβαλε] — επιβλήσου
2 pl επιβάλλετε επιβάλετε επιβάλλεστε επιβληθείτε
Other forms Active voice Passive voice
Present participle➤ επιβάλλοντας ➤ passive past participle: {επιβληθείς, επιβληθείσα, επιβληθέν}
passive present participle: επιβαλλόμενος, -η, -ο ➤
Perfect participle➤ έχοντας επιβάλει ➤ {επιβεβλημένος, ‑η, ‑o}
[επιβλημένος, ‑η, ‑o] ➤
Nonfinite form➤ επιβάλει επιβληθεί
Notes  
 
Appendix:Greek verbs		  1. Also as impersonal verb: "it is imperative, necessary"
 2. Passive forms ending with -θην are very formal, as in the ancient aorist ἐπεβλήθην from the conjugation of ἐπιβάλλω. In Modern Greek, used in the 3rd persons (all persons included here, for reference).
 • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.
 • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.
 • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.
  • επιβάλλον n (epivállon, “imposition”)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.