κατισχύω

Ancient Greek

Etymology

From κᾰτ(ᾰ)- (“fully”) +‎ ἰσχύω (“be strong, powerful”).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /ka.tis.kʰy̌ː.ɔː/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ka.tisˈkʰy.o/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ka.tisˈçy.o/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ka.tisˈçy.o/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ka.tisˈçi.o/

later

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /ka.tis.kʰý.ɔː/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ka.tisˈkʰy.o/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ka.tisˈçy.o/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ka.tisˈçy.o/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ka.tisˈçi.o/

Verb

κᾰτισχῡ́ω or κᾰτισχῠ́ω • (katiskhū́ō or katiskhúō)

(transitive) +genitive: overpower, prevail against
1. (passive voice): to be worsted
(transitive) + accusative: strengthen, encourage

Inflection

Present: κατισχῡ́ω, κατισχῡ́ομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κατισχῡ́ω	κατισχῡ́εις	κατισχῡ́ει	κατισχῡ́ετον	κατισχῡ́ετον	κατισχῡ́ομεν	κατισχῡ́ετε	κατισχῡ́ουσῐ(ν)
	subjunctive	κατισχῡ́ω	κατισχῡ́ῃς	κατισχῡ́ῃ	κατισχῡ́ητον	κατισχῡ́ητον	κατισχῡ́ωμεν	κατισχῡ́ητε	κατισχῡ́ωσῐ(ν)
	optative	κατισχῡ́οιμῐ	κατισχῡ́οις	κατισχῡ́οι	κατισχῡ́οιτον	κατισχῡοίτην	κατισχῡ́οιμεν	κατισχῡ́οιτε	κατισχῡ́οιεν
	imperative		κατίσχῡε	κατισχῡέτω	κατισχῡ́ετον	κατισχῡέτων		κατισχῡ́ετε	κατισχῡόντων
middle/ passive	indicative	κατισχῡ́ομαι	κατισχῡ́ῃ, κατισχῡ́ει	κατισχῡ́εται	κατισχῡ́εσθον	κατισχῡ́εσθον	κατισχῡόμεθᾰ	κατισχῡ́εσθε	κατισχῡ́ονται
	subjunctive	κατισχῡ́ωμαι	κατισχῡ́ῃ	κατισχῡ́ηται	κατισχῡ́ησθον	κατισχῡ́ησθον	κατισχῡώμεθᾰ	κατισχῡ́ησθε	κατισχῡ́ωνται
	optative	κατισχῡοίμην	κατισχῡ́οιο	κατισχῡ́οιτο	κατισχῡ́οισθον	κατισχῡοίσθην	κατισχῡοίμεθᾰ	κατισχῡ́οισθε	κατισχῡ́οιντο
	imperative		κατισχῡ́ου	κατισχῡέσθω	κατισχῡ́εσθον	κατισχῡέσθων		κατισχῡ́εσθε	κατισχῡέσθων
		active				middle/passive
infinitive		κατισχῡ́ειν				κατισχῡ́εσθαι
participle	m	κατισχῡ́ων				κατισχῡόμενος
	f	κατισχῡ́ουσᾰ				κατισχῡομένη
	n	κατισχῦον				κατισχῡόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: κατίσχῡον

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κατίσχῡον	κατίσχῡες	κατίσχῡε(ν)	κατισχῡ́ετον	κατισχῡέτην	κατισχῡ́ομεν	κατισχῡ́ετε	κατίσχῡον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: κατισχύσω

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κατισχύσω	κατισχύσεις	κατισχύσει	κατισχύσετον	κατισχύσετον	κατισχύσομεν	κατισχύσετε	κατισχύσουσῐ(ν)
active	optative	κατισχύσοιμῐ	κατισχύσοις	κατισχύσοι	κατισχύσοιτον	κατισχυσοίτην	κατισχύσοιμεν	κατισχύσοιτε	κατισχύσοιεν
		active
infinitive		κατισχύσειν
participle	m	κατισχύσων
	f	κατισχύσουσᾰ
	n	κατισχῦσον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: κατίσχῡσᾰ

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κατίσχῡσᾰ	κατίσχῡσᾰς	κατίσχῡσε(ν)	κατισχῡ́σᾰτον	κατισχῡσᾰ́την	κατισχῡ́σᾰμεν	κατισχῡ́σᾰτε	κατίσχῡσᾰν
	subjunctive	κατισχῡ́σω	κατισχῡ́σῃς	κατισχῡ́σῃ	κατισχῡ́σητον	κατισχῡ́σητον	κατισχῡ́σωμεν	κατισχῡ́σητε	κατισχῡ́σωσῐ(ν)
	optative	κατισχῡ́σαιμῐ	κατισχῡ́σειᾰς, κατισχῡ́σαις	κατισχῡ́σειε(ν), κατισχῡ́σαι	κατισχῡ́σαιτον	κατισχῡσαίτην	κατισχῡ́σαιμεν	κατισχῡ́σαιτε	κατισχῡ́σειᾰν, κατισχῡ́σαιεν
	imperative		κατίσχῡσον	κατισχῡσᾰ́τω	κατισχῡ́σᾰτον	κατισχῡσᾰ́των		κατισχῡ́σᾰτε	κατισχῡσᾰ́ντων
		active
infinitive		κατισχῦσαι
participle	m	κατισχῡ́σᾱς
	f	κατισχῡ́σᾱσᾰ
	n	κατισχῦσᾰν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Perfect: ἴσχῡκᾰ

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἴσχῡκᾰ	ἴσχῡκᾰς	ἴσχῡκε(ν)	ἰσχῡ́κᾰτον	ἰσχῡ́κᾰτον	ἰσχῡ́κᾰμεν	ἰσχῡ́κᾰτε	ἰσχῡ́κᾱσῐ(ν)
	subjunctive	ἰσχῡ́κω	ἰσχῡ́κῃς	ἰσχῡ́κῃ	ἰσχῡ́κητον	ἰσχῡ́κητον	ἰσχῡ́κωμεν	ἰσχῡ́κητε	ἰσχῡ́κωσῐ(ν)
	optative	ἰσχῡ́κοιμῐ, ἰσχῡκοίην	ἰσχῡ́κοις, ἰσχῡκοίης	ἰσχῡ́κοι, ἰσχῡκοίη	ἰσχῡ́κοιτον	ἰσχῡκοίτην	ἰσχῡ́κοιμεν	ἰσχῡ́κοιτε	ἰσχῡ́κοιεν
	imperative		ἴσχῡκε	ἰσχῡκέτω	ἰσχῡ́κετον	ἰσχῡκέτων		ἰσχῡ́κετε	ἰσχῡκόντων
		active
infinitive		ἰσχῡκέναι
participle	m	ἰσχῡκώς
	f	ἰσχῡκυῖᾰ
	n	ἰσχῡκός
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

References

“κατισχύω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
“κατισχύω”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers

Greek

Etymology

Learned borrowing from Ancient Greek κατισχύω.

Pronunciation

IPA^(key): /ka.tiˈsçi.o/
Hyphenation: κα‧τι‧σχύ‧ω

Verb

κατισχύω • (katischýo) (past κατίσχυσα, passive —)

(learned) to prevail over one's opponents, triumph over, overpower [+genitive]
Synonym: νικώ κατά κράτος (nikó katá krátos)

Κατίσχυσε των αντιπάλων του.
Katíschyse ton antipálon tou.
He/she prevailed over his/her opponents.

Conjugation

κατισχύω (active forms only)

	Active voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤
1 sg	κατισχύω	κατισχύσω
2 sg	κατισχύεις	κατισχύσεις
3 sg	κατισχύει	κατισχύσει

1 pl	κατισχύουμε, [‑ομε]	κατισχύσουμε, [‑ομε]
2 pl	κατισχύετε	κατισχύσετε
3 pl	κατισχύουν(ε)	κατισχύσουν(ε)

Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤
1 sg	κατίσχυα	κατίσχυσα
2 sg	κατίσχυες	κατίσχυσες
3 sg	κατίσχυε	κατίσχυσε

1 pl	κατισχύαμε	κατισχύσαμε
2 pl	κατισχύατε	κατισχύσατε
3 pl	κατίσχυαν, κατισχύαν(ε)	κατίσχυσαν, κατισχύσαν(ε)

Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤
1 sg	θα κατισχύω ➤	θα κατισχύσω ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα κατισχύεις, …	θα κατισχύσεις, …

	Perfect aspect ➤
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … κατισχύσει
Past perfect ➤	είχα, είχες, … κατισχύσει
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … κατισχύσει

Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).

Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	κατίσχυε	κατίσχυσε
2 pl	κατισχύετε	κατισχύστε

Other forms
Active present participle ➤	κατισχύοντας ➤
Active perfect participle ➤	έχοντας κατισχύσει ➤
Passive perfect participle ➤	—

Nonfinite form ➤	κατισχύσει


Notes Appendix:Greek verbs	• (…) optional or informal. […] rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Related terms

κατίσχυση f (katíschysi, “domination, triumph over”)
and see: ισχύω (ischýo, “I am valid, in effect; have power”)

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.