ξυντυχία

Ancient Greek

ξυντῠχίᾱ • (xuntukhíā) f (genitive ξυντῠχίᾱς); first declension

First declension of ἡ ξυντῠχίᾱ; τῆς ξυντῠχίᾱς (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ἡ ξυντῠχίᾱ hē xuntukhíā	τὼ ξυντῠχίᾱ tṑ xuntukhíā	αἱ ξυντῠχίαι hai xuntukhíai
Genitive	τῆς ξυντῠχίᾱς tês xuntukhíās	τοῖν ξυντῠχίαιν toîn xuntukhíain	τῶν ξυντῠχιῶν tôn xuntukhiôn
Dative	τῇ ξυντῠχίᾳ têi xuntukhíāi	τοῖν ξυντῠχίαιν toîn xuntukhíain	ταῖς ξυντῠχίαις taîs xuntukhíais
Accusative	τὴν ξυντῠχίᾱν tḕn xuntukhíān	τὼ ξυντῠχίᾱ tṑ xuntukhíā	τᾱ̀ς ξυντῠχίᾱς tā̀s xuntukhíās
Vocative	ξυντῠχίᾱ xuntukhíā	ξυντῠχίᾱ xuntukhíā	ξυντῠχίαι xuntukhíai
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.