πανικοβάλλω
Greek
Etymology
πανικ(ός) (“panic”) + -ο- (infix) + βάλλω (“attack, throw”), calque of English panic, throw into panic.[1]
Pronunciation
- IPA(key): /pa.ni.koˈva.lo/
- Hyphenation: πα‧νι‧κο‧βάλ‧λω
Conjugation
πανικοβάλλω πανικοβάλλομαι
Active voice ➤ | Passive voice ➤ | |||
Indicative mood ➤ | Imperfective aspect ➤ | Perfective aspect ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect |
Non-past tenses ➤ | Present ➤ | Dependent ➤ | Present | Dependent |
1 sg | πανικοβάλλω | πανικοβάλω | πανικοβάλλομαι | πανικοβληθώ |
2 sg | πανικοβάλλεις | πανικοβάλεις | πανικοβάλλεσαι | πανικοβληθείς |
3 sg | πανικοβάλλει | πανικοβάλει | πανικοβάλλεται | πανικοβληθεί |
1 pl | πανικοβάλλουμε, [‑ομε] | πανικοβάλουμε, [‑ομε] | πανικοβαλλόμαστε | πανικοβληθούμε |
2 pl | πανικοβάλλετε | πανικοβάλετε | πανικοβάλλεστε, πανικοβαλλόσαστε | πανικοβληθείτε |
3 pl | πανικοβάλλουν(ε) | πανικοβάλουν(ε) | πανικοβάλλονται | πανικοβληθούν(ε) |
Past tenses ➤ | Imperfect ➤ | Simple past ➤ | Imperfect | Simple past |
1 sg | πανικόβαλλα | πανικόβαλα | πανικοβαλλόμουν(α) | πανικοβλήθηκα |
2 sg | πανικόβαλλες | πανικόβαλες | πανικοβαλλόσουν(α) | πανικοβλήθηκες |
3 sg | πανικόβαλλε | πανικόβαλε | πανικοβαλλόταν(ε) | πανικοβλήθηκε |
1 pl | πανικοβάλλαμε | πανικοβάλαμε | πανικοβαλλόμασταν, (‑όμαστε) | πανικοβληθήκαμε |
2 pl | πανικοβάλλατε | πανικοβάλατε | πανικοβαλλόσασταν, (‑όσαστε) | πανικοβληθήκατε |
3 pl | πανικόβαλλαν, πανικοβάλλαν(ε) | πανικόβαλαν, πανικοβάλαν(ε) | πανικοβάλλονταν, (πανικοβαλλόντουσαν) | πανικοβλήθηκαν, πανικοβληθήκαν(ε) |
Future tenses ➤ | Continuous ➤ | Simple ➤ | Continuous | Simple |
1 sg | θα πανικοβάλλω ➤ | θα πανικοβάλω ➤ | θα πανικοβάλλομαι ➤ | θα πανικοβληθώ ➤ |
2,3 sg, 1,2,3 pl | θα πανικοβάλλεις, … | θα πανικοβάλεις, … | θα πανικοβάλλεσαι, … | θα πανικοβληθείς, … |
Perfect aspect ➤ | Perfect aspect | |||
Present perfect ➤ | έχω, έχεις, … πανικοβάλει | έχω, έχεις, … πανικοβληθεί είμαι, είσαι, … πανικοβλημένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
Past perfect ➤ | είχα, είχες, … πανικοβάλει | είχα, είχες, … πανικοβληθεί ήμουν, ήσουν, … πανικοβλημένος, ‑η, ‑ο | ||
Future perfect ➤ | θα έχω, θα έχεις, … πανικοβάλει | θα έχω, θα έχεις, … πανικοβληθεί θα είμαι, θα είσαι, … πανικοβλημένος, ‑η, ‑ο | ||
Subjunctive mood ➤ | Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας). | |||
Imperative mood ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect | Imperfective aspect | Perfective aspect |
2 sg | πανικόβαλλε | πανικόβαλε | — | πανικοβλήσου |
2 pl | πανικοβάλλετε | πανικοβάλετε | πανικοβάλλεστε | πανικοβληθείτε |
Other forms | Active voice | Passive voice | ||
Present participle➤ | πανικοβάλλοντας ➤ | — | ||
Perfect participle➤ | έχοντας πανικοβάλει ➤ | πανικοβλημένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
Nonfinite form➤ | πανικοβάλει | πανικοβληθεί | ||
Notes Appendix:Greek verbs |
• (…) optional or informal. […] rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive. | |||
Related terms
- πανικοβλημένος (panikovliménos, “panicky”, participle)
- πανικόβλητος (panikóvlitos, “panicky”)
References
- πανικοβάλλω - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.