προσαρτώ

See also: προσαρτῶ

Greek

Pronunciation
  • IPA(key): /pɾo.saɾˈto/
  • Hyphenation: προ‧σαρ‧τώ
  • Old Hyphenation: προσ‧αρ‧τώ

Verb

προσαρτώ • (prosartó) (past προσάρτησα, passive προσαρτώμαι, p‑past προσαρτήθηκα, ppp προσαρτημένος)

  1. to annex
  2. to append, affix

Conjugation
προσαρτώ, προσαρτώμαι
Active voice ➤ Passive voice ➤
Indicative mood ➤ Imperfective aspect ➤ Perfective aspect ➤ Imperfective aspect Perfective aspect
Non-past tenses ➤ Present ➤ Dependent ➤ Present Dependent
1 sg προσαρτώ προσαρτήσω προσαρτώμαι προσαρτηθώ
2 sg προσαρτάς προσαρτήσεις προσαρτάσαι προσαρτηθείς
3 sg προσαρτά προσαρτήσει προσαρτάται προσαρτηθεί
1 pl προσαρτούμε προσαρτήσουμε, [-ομε] προσαρτόμαστε, {‑ώμεθα} προσαρτηθούμε
2 pl προσαρτάτε προσαρτήσετε προσαρτάστε, {‑άσθε} προσαρτηθείτε
3 pl προσαρτούν(ε) προσαρτήσουν(ε) προσαρτώνται προσαρτηθούν(ε)
Past tenses ➤ Imperfect ➤ Simple past ➤ Imperfect Simple past
1 sg προσαρτούσα προσάρτησα — προσαρτήθηκα
2 sg προσαρτούσες προσάρτησες — προσαρτήθηκες
3 sg προσαρτούσε προσάρτησε {προσαρτάτο} προσαρτήθηκε
1 pl προσαρτούσαμε προσαρτήσαμε — προσαρτηθήκαμε
2 pl προσαρτούσατε προσαρτήσατε — προσαρτηθήκατε
3 pl προσαρτούσαν(ε) προσάρτησαν, προσαρτήσαν(ε) {προσαρτώντο} προσαρτήθηκαν, προσαρτηθήκαν(ε)
Future tenses ➤ Continuous ➤ Simple ➤ Continuous Simple
1 sg θα προσαρτώ ➤ θα προσαρτήσω ➤ θα προσαρτώμαι ➤ θα προσαρτηθώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl θα προσαρτάς, … θα προσαρτήσεις, … θα προσαρτάσαι, … θα προσαρτηθείς, …
Perfect aspect ➤ Perfect aspect
Present perfect ➤   έχω, έχεις, … προσαρτήσει
  έχω, έχεις, … προσαρτημένο, ‑η, ‑ο ➤		   έχω, έχεις, … προσαρτηθεί
  είμαι, είσαι, … προσαρτημένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤   είχα, είχες, … προσαρτήσει
  είχα, είχες, … προσαρτημένο, ‑η, ‑ο		   είχα, είχες, … προσαρτηθεί
  ήμουν, ήσουν, … προσαρτημένος , ‑η, ‑ο
Future perfect ➤   θα έχω, θα έχεις, … προσαρτήσει
  θα έχω, θα έχεις, … προσαρτημένο, ‑η, ‑ο		   θα έχω, θα έχεις, … προσαρτηθεί
  θα είμαι, θα είσαι, … προσαρτημένος , ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤ Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤ Imperfective aspect Perfective aspect Imperfective aspect Perfective aspect
2 sg — προσάρτησε — προσαρτήσου
2 pl προσαρτάτε προσαρτήστε (προσαρτάστε), {προσαρτάσθε} προσαρτηθείτε
Other forms Active voice Passive voice
Present participle➤ προσαρτώντας ➤ προσαρτώμενος, ‑η, ‑ο ➤
Perfect participle➤ έχοντας προσαρτήσει ➤ προσαρτημένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤ προσαρτήσει προσαρτηθεί
Notes  
 
Appendix:Greek verbs		  • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.
 • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.
 • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.
  • απροσάρτητος (aprosártitos, “not annexed”)
  • προσάρτηση f (prosártisi, “annexation”) and
  • αναρτώ (anartó, “hang, suspend”)
  • εξαρτώ (exartó, “be dependent”)
  • συναρτώ (synartó, “connect”)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.