σαντάλινος

Ancient Greek

Etymology

From σάνταλον (sántalon, “sandalwood”) +‎ -ινος (-inos).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /san.tá.li.nos/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /sanˈta.li.nos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /sanˈta.li.nos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /sanˈta.li.nos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /sanˈda.li.nos/

Adjective

σᾰντᾰ́λῐνος • (santálinos) m (feminine σᾰντᾰλῐ́νη, neuter σᾰντᾰ́λῐνον); first/second declension

made of sandalwood

Inflection

First and second declension of σᾰντᾰ́λῐνος; σᾰντᾰλῐ́νη; σᾰντᾰ́λῐνον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	σᾰντᾰ́λῐνος santálinos	σᾰντᾰλῐ́νη santalínē	σᾰντᾰ́λῐνον santálinon	σᾰντᾰλῐ́νω santalínō	σᾰντᾰλῐ́νᾱ santalínā	σᾰντᾰλῐ́νω santalínō	σᾰντᾰ́λῐνοι santálinoi	σᾰντᾰ́λῐναι santálinai	σᾰντᾰ́λῐνᾰ santálina
Genitive	σᾰντᾰλῐ́νου santalínou	σᾰντᾰλῐ́νης santalínēs	σᾰντᾰλῐ́νου santalínou	σᾰντᾰλῐ́νοιν santalínoin	σᾰντᾰλῐ́ναιν santalínain	σᾰντᾰλῐ́νοιν santalínoin	σᾰντᾰλῐ́νων santalínōn	σᾰντᾰλῐ́νων santalínōn	σᾰντᾰλῐ́νων santalínōn
Dative	σᾰντᾰλῐ́νῳ santalínōi	σᾰντᾰλῐ́νῃ santalínēi	σᾰντᾰλῐ́νῳ santalínōi	σᾰντᾰλῐ́νοιν santalínoin	σᾰντᾰλῐ́ναιν santalínain	σᾰντᾰλῐ́νοιν santalínoin	σᾰντᾰλῐ́νοις santalínois	σᾰντᾰλῐ́ναις santalínais	σᾰντᾰλῐ́νοις santalínois
Accusative	σᾰντᾰ́λῐνον santálinon	σᾰντᾰλῐ́νην santalínēn	σᾰντᾰ́λῐνον santálinon	σᾰντᾰλῐ́νω santalínō	σᾰντᾰλῐ́νᾱ santalínā	σᾰντᾰλῐ́νω santalínō	σᾰντᾰλῐ́νους santalínous	σᾰντᾰλῐ́νᾱς santalínās	σᾰντᾰ́λῐνᾰ santálina
Vocative	σᾰντᾰ́λῐνε santáline	σᾰντᾰλῐ́νη santalínē	σᾰντᾰ́λῐνον santálinon	σᾰντᾰλῐ́νω santalínō	σᾰντᾰλῐ́νᾱ santalínā	σᾰντᾰλῐ́νω santalínō	σᾰντᾰ́λῐνοι santálinoi	σᾰντᾰ́λῐναι santálinai	σᾰντᾰ́λῐνᾰ santálina
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	σᾰντᾰλῐ́νως santalínōs			σᾰντᾰλῐνώτερος santalinṓteros			σᾰντᾰλῐνώτᾰτος santalinṓtatos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.