σιχαίνομαι
Greek
Etymology
Inherited from Byzantine Greek σιχαίνομαι, from Hellenistic σικχαίνω (sikchaíno) + -ομαι (-omai, ending for passive verbs),[1] from σικχός (sikkhós, “disgusting, hideous”).
Pronunciation
- IPA(key): /siˈçenome/
- Hyphenation: σι‧χαί‧νο‧μαι
Verb
σιχαίνομαι • (sichaínomai) deponent (past σιχάθηκα, ppp σιχαμένος)
- (with accusative case when used transitively) to detest, hate, despise, loathe (due to finding someone or something disgusting and/or distasteful)
- Όχι, ευχαριστώ, δεν θέλω παγωτό. Σιχαίνομαι τις φράουλες.
- Óchi, efcharistó, den thélo pagotó. Sichaínomai tis fráoules.
- No, thanks, I don't want any ice cream. I hate strawberries.
Conjugation
σιχαίνομαι
| Passive voice ➤ | ||
| Indicative mood ➤ | Imperfective aspect ➤ | Perfective aspect ➤ |
| Non-past tenses ➤ | Present ➤ | Dependent ➤ |
| 1 sg | σιχαίνομαι | σιχαθώ |
| 2 sg | σιχαίνεσαι | σιχαθείς |
| 3 sg | σιχαίνεται | σιχαθεί |
| 1 pl | σιχαινόμαστε | σιχαθούμε |
| 2 pl | σιχαίνεστε, σιχαινόσαστε | σιχαθείτε |
| 3 pl | σιχαίνονται | σιχαθούν(ε) |
| Past tenses ➤ | Imperfect ➤ | Simple past ➤ |
| 1 sg | σιχαινόμουν(α) | σιχάθηκα |
| 2 sg | σιχαινόσουν(α) | σιχάθηκες |
| 3 sg | σιχαινόταν(ε) | σιχάθηκε |
| 1 pl | σιχαινόμασταν, (‑όμαστε) | σιχαθήκαμε |
| 2 pl | σιχαινόσασταν, (‑όσαστε) | σιχαθήκατε |
| 3 pl | σιχαίνονταν, (σιχαινόντουσαν) | σιχάθηκαν, σιχαθήκαν(ε) |
| Future tenses ➤ | Continuous ➤ | Simple ➤ |
| 1 sg | θα σιχαίνομαι ➤ | θα σιχαθώ ➤ |
| 2,3 sg, 1,2,3 pl | θα σιχαίνεσαι, … | θα σιχαθείς, … |
| Perfect aspect ➤ | ||
| Present perfect ➤ | έχω, έχεις, … σιχαθεί είμαι, είσαι, … σιχαμένος, ‑η, ‑ο | |
| Past perfect ➤ | είχα, είχες, … σιχαθεί ήμουν, ήσουν, … σιχαμένος, ‑η, ‑ο | |
| Future perfect ➤ | θα έχω, θα έχεις, … σιχαθεί θα είμαι, θα είσαι, … σιχαμένος, ‑η, ‑ο | |
| Subjunctive mood ➤ | Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας). | |
| Imperative mood ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| 2 sg | — | — |
| 2 pl | σιχαίνεστε | σιχαθείτε |
| Other forms | Passive voice | |
| Present participle ➤ | — | |
| Perfect participle ➤ | σιχαμένος, ‑η, ‑ο ➤ | |
| Nonfinite form ➤ | σιχαθεί | |
| Notes Appendix:Greek verbs |
• (…) optional or informal. […] rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive. | |
Synonyms
- απεχθάνομαι (apechthánomai)
Related terms
- σίχαμα n (síchama)
- σιχαμάρα f (sichamára)
- σιχαμένος (sichaménos, “disgusting”, participle)
- σιχαμερά (sichamerá, adverb)
- σιχασιά f (sichasiá)
- σιχασιάρης (sichasiáris), σιχασιάρικος (sichasiárikos)
References
- σιχαίνομαι - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.