συνθλίβω

Greek

Etymology

Learned borrowing from Ancient Greek συνθλίβω (sunthlíbō, “compress”). By surface analysis, συν- (“together”) +‎ θλίβω (“ancient: squeeze; modern: depress, make sad”).

Pronunciation
  • IPA(key): /sinˈθli.vo/
  • Hyphenation: συν‧θλί‧βω

Verb

συνθλίβω • (synthlívo) (past συνέθλιψα/σύνθλιψα, passive συνθλίβομαι, p‑past συνθλίφτηκα, ppp συνθλιμμένος)

  1. to compress
  2. (figuratively) to shatter, press psychologically

Conjugation
συνθλίβω   συνθλίβομαι
Active voice ➤ Passive voice ➤
Indicative mood ➤ Imperfective aspect ➤ Perfective aspect ➤ Imperfective aspect Perfective aspect
Non-past tenses ➤ Present ➤ Dependent ➤ Present Dependent
1 sg συνθλίβω συνθλίψω συνθλίβομαι συνθλιφτώ2, {συνθλιβώ}3
2 sg συνθλίβεις συνθλίψεις συνθλίβεσαι συνθλιφτείς, συνθλιβείς
3 sg συνθλίβει συνθλίψει συνθλίβεται συνθλιφτεί, συνθλιβεί
1 pl συνθλίβουμε, [‑ομε] συνθλίψουμε, [‑ομε] συνθλιβόμαστε συνθλιφτούμε, συνθλιβούμε
2 pl συνθλίβετε συνθλίψετε συνθλίβεστε, συνθλίβεσθε, (συνθλιβόσαστε) συνθλιφτείτε, συνθλιβείτε
3 pl συνθλίβουν(ε) συνθλίψουν(ε) συνθλίβονται συνθλιφτούν(ε), {συνθλιβούν}
Past tenses ➤ Imperfect ➤ Simple past ➤ Imperfect Simple past
1 sg συνέθλιβα συνέθλιψα, (σύνθλιψα)1 συνθλιβόμουν(α) συνθλίφτηκα2, [{συνεθλίβην}]3
2 sg συνέθλιβες συνέθλιψες, σύνθλιψες συνθλιβόσουν(α) συνθλίφτηκες, [{συνεθλίβης}]
3 sg συνέθλιβε συνέθλιψε, σύνθλιψε συνθλιβόταν(ε) συνθλίφτηκε, {συνεθλίβη}
1 pl συνθλίβαμε συνθλίψαμε συνθλιβόμασταν, (‑όμαστε) συνθλιφτήκαμε, [{συνεθλίβημεν}]
2 pl συνθλίβατε συνθλίψατε συνθλιβόσασταν, (‑όσαστε) συνθλιφτήκατε, [{συνεθλίβητε}]
3 pl συνέθλιβαν, συνθλίβαν(ε) συνέθλιψαν, συνθλίψαν(ε), σύνθλιψαν συνθλίβονταν, (συνθλιβόντουσαν) συνθλίφτηκαν, συνθλιφτήκαν(ε), {συνεθλίβησαν}
Future tenses ➤ Continuous ➤ Simple ➤ Continuous Simple
1 sg θα συνθλίβω ➤ θα συνθλίψω ➤ θα συνθλίβομαι ➤ θα συνθλιφτώ / συνθλιβώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl θα συνθλίβεις, … θα συνθλίψεις, … θα συνθλίβεσαι, … θα συνθλιφτείς / συνθλιβείς, …
Perfect aspect ➤ Perfect aspect
Present perfect ➤   έχω, έχεις, … συνθλίψει   έχω, έχεις, … συνθλιφτεί / συνθλιβεί
  είμαι, είσαι, … συνθλιμμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤   είχα, είχες, … συνθλίψει   είχα, είχες, … συνθλιφτεί / συνθλιβεί
  ήμουν, ήσουν, … συνθλιμμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤   θα έχω, θα έχεις, … συνθλίψει   θα έχω, θα έχεις, … συνθλιφτεί / συνθλιβεί
  θα είμαι, θα είσαι, … συνθλιμμένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤ Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤ Imperfective aspect Perfective aspect Imperfective aspect Perfective aspect
2 sg σύνθλιβε σύνθλιψε — συνθλίψου
2 pl συνθλίβετε συνθλίψτε συνθλίβεστε, συνθλίβεσθε συνθλιφτείτε, συνθλιβείτε
Other forms Active voice Passive voice
Present participle➤ συνθλίβοντας ➤ συνθλιβόμενος, ‑η, ‑ο ➤
Perfect participle➤ έχοντας συνθλίψει ➤ συνθλιμμένος, ‑η, ‑o
[{συντεθλιμμένος, ‑η, ‑o}] ➤
Nonfinite form➤ συνθλίψει συνθλιφτεί, συνθλιβεί
Notes  
 
Appendix:Greek verbs		  1. Forms without the internal augment -έ- (συν-έ-) are colloquial and more rare.
 2. Passive forms with -φτ- are colloquial.
 3. Passive forms with -β- are very formal, as in the ancient aorist συνεθλίβην from the conjugation of συνθλίβω. In Modern Greek, found in the 3rd persons (all persons included here, for reference).
 • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.
 • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.
 • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Derived terms
  • συνθλιμμένος (synthlimménos, “compressed, pressed”, participle)
  • συντεθλιμμένος (syntethlimménos, participle with reduplication) (rare formal)
  • σύνθλιψη f (sýnthlipsi)
  • and see: θλίβω (thlívo, “depress”)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.