υπαίτιος
Greek
Adjective
υπαίτιος • (ypaítios) m (feminine υπαίτια, neuter υπαίτιο)
- (law) guilty, responsible
- Synonym: υπεύθυνος (ypéfthynos)
- Antonym: ανυπαίτιος (anypaítios)
- (as a noun) guilty person
Declension
Declension of υπαίτιος
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | υπαίτιος • | υπαίτια • | υπαίτιο • | υπαίτιοι • | υπαίτιες • | υπαίτια • |
| genitive | υπαίτιου • | υπαίτιας • | υπαίτιου • | υπαίτιων • | υπαίτιων • | υπαίτιων • |
| accusative | υπαίτιο • | υπαίτια • | υπαίτιο • | υπαίτιους • | υπαίτιες • | υπαίτια • |
| vocative | υπαίτιε • | υπαίτια • | υπαίτιο • | υπαίτιοι • | υπαίτιες • | υπαίτια • |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.