աւերեմ
Old Armenian
Etymology
From աւեր (awer).
Verb
աւերեմ • (awerem)
Conjugation
active
| infinitive | աւերել (awerel) | participle | աւերեցեալ, աւերեալ (awerecʻeal, awereal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | — | aorist stem | աւերեց- (awerecʻ-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | աւերեմ (awerem) | աւերես (aweres) | աւերէ (awerē) | աւերեմք (aweremkʻ) | աւերէք (awerēkʻ) | աւերեն (aweren) | |
| imperfect | աւերէի, աւերեի* (awerēi, awerei*) | աւերէիր, աւերեիր* (awerēir, awereir*) | աւերէր (awerēr) | աւերէաք, աւերեաք* (awerēakʻ, awereakʻ*) | աւերէիք, աւերեիք* (awerēikʻ, awereikʻ*) | աւերէին, աւերեին* (awerēin, awerein*) | |
| aorist | աւերեցի (awerecʻi) | աւերեցեր (awerecʻer) | աւերեաց (awereacʻ) | աւերեցաք (awerecʻakʻ) | աւերեցէք, աւերեցիք (awerecʻēkʻ, awerecʻikʻ) | աւերեցին (awerecʻin) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | աւերիցեմ (awericʻem) | աւերիցես (awericʻes) | աւերիցէ (awericʻē) | աւերիցեմք (awericʻemkʻ) | աւերիցէք (awericʻēkʻ) | աւերիցեն (awericʻen) | |
| aorist | աւերեցից (awerecʻicʻ) | աւերեսցես (awerescʻes) | աւերեսցէ (awerescʻē) | աւերեսցուք (awerescʻukʻ) | աւերեսջիք (aweresǰikʻ) | աւերեսցեն (awerescʻen) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | աւերեա՛ (awereá) | — | — | աւերեցէ՛ք (awerecʻḗkʻ) | — | |
| cohortative | — | աւերեսջի՛ր (aweresǰír) | — | — | աւերեսջի՛ք (aweresǰíkʻ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ աւերեր (mí awerer) | — | — | մի՛ աւերէք (mí awerēkʻ) | — | |
| *rare | |||||||
mediopassive
| infinitive | աւերել, աւերիլ* (awerel, aweril*) | participle | աւերեցեալ, աւերեալ (awerecʻeal, awereal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | — | aorist stem | աւերեց- (awerecʻ-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | աւերիմ (awerim) | աւերիս (aweris) | աւերի (aweri) | աւերիմք (awerimkʻ) | աւերիք (awerikʻ) | աւերին (awerin) | |
| imperfect | աւերէի (awerēi) | աւերէիր (awerēir) | աւերէր, աւերիւր (awerēr, aweriwr) | աւերէաք (awerēakʻ) | աւերէիք (awerēikʻ) | աւերէին (awerēin) | |
| aorist | աւերեցայ (awerecʻay) | աւերեցար (awerecʻar) | աւերեցաւ (awerecʻaw) | աւերեցաք (awerecʻakʻ) | աւերեցայք (awerecʻaykʻ) | աւերեցան (awerecʻan) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | աւերիցիմ (awericʻim) | աւերիցիս (awericʻis) | աւերիցի (awericʻi) | աւերիցիմք (awericʻimkʻ) | աւերիցիք (awericʻikʻ) | աւերիցին (awericʻin) | |
| aorist | աւերեցայց (awerecʻaycʻ) | աւերեսցիս (awerescʻis) | աւերեսցի (awerescʻi) | աւերեսցուք (awerescʻukʻ) | աւերեսջիք (aweresǰikʻ) | աւերեսցին (awerescʻin) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | աւերեա՛ց (awereácʻ) | — | — | աւերեցարո՛ւք (awerecʻarúkʻ) | — | |
| cohortative | — | աւերեսջի՛ր (aweresǰír) | — | — | աւերեսջի՛ք (aweresǰíkʻ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ աւերիր (mí awerir) | — | — | մի՛ աւերիք (mí awerikʻ) | — | |
| *post-classical | |||||||
Descendants
- Armenian: ավերել (averel)
Further reading
- Awetikʻean, G., Siwrmēlean, X., Awgerean, M. (1836–1837) “աւերեմ”, in Nor baṙgirkʻ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy
- Petrosean, Matatʻeay (1879) “աւերեմ”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.