புலவர்

Tamil

Etymology

See புலமை (pulamai).

Pronunciation

  • IPA(key): /pʊlɐʋɐɾ/

Noun

புலவர் • (pulavar)

  1. poet, bard, minstrel
  2. artist, artisan

Declension

Declension of புலவர் (pulavar)
Singular Plural
Nominative புலவர்
pulavar
புலவர்கள்
pulavarkaḷ
Vocative புலவரே
pulavarē
புலவர்களே
pulavarkaḷē
Accusative புலவரை
pulavarai
புலவர்களை
pulavarkaḷai
Dative புலவருக்கு
pulavarukku
புலவர்களுக்கு
pulavarkaḷukku
Genitive புலவருடைய
pulavaruṭaiya
புலவர்களுடைய
pulavarkaḷuṭaiya
Singular Plural
Nominative புலவர்
pulavar
புலவர்கள்
pulavarkaḷ
Vocative புலவரே
pulavarē
புலவர்களே
pulavarkaḷē
Accusative புலவரை
pulavarai
புலவர்களை
pulavarkaḷai
Dative புலவருக்கு
pulavarukku
புலவர்களுக்கு
pulavarkaḷukku
Benefactive புலவருக்காக
pulavarukkāka
புலவர்களுக்காக
pulavarkaḷukkāka
Genitive 1 புலவருடைய
pulavaruṭaiya
புலவர்களுடைய
pulavarkaḷuṭaiya
Genitive 2 புலவரின்
pulavariṉ
புலவர்களின்
pulavarkaḷiṉ
Locative 1 புலவரில்
pulavaril
புலவர்களில்
pulavarkaḷil
Locative 2 புலவரிடம்
pulavariṭam
புலவர்களிடம்
pulavarkaḷiṭam
Sociative 1 புலவரோடு
pulavarōṭu
புலவர்களோடு
pulavarkaḷōṭu
Sociative 2 புலவருடன்
pulavaruṭaṉ
புலவர்களுடன்
pulavarkaḷuṭaṉ
Instrumental புலவரால்
pulavarāl
புலவர்களால்
pulavarkaḷāl
Ablative புலவரிலிருந்து
pulavariliruntu
புலவர்களிலிருந்து
pulavarkaḷiliruntu

References

  • University of Madras (1924–1936) “புலவர்”, in Tamil Lexicon, Madras [Chennai]: Diocesan Press
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.