மன்

Tamil

மன் • (maṉ)

Back-formation from மன்னு (maṉṉu).

மன் • (maṉ)

Declension of மன் (maṉ)
	Singular	Plural
Nominative	மன் maṉ	மன்கள் maṉkaḷ
Vocative	மனே maṉē	மன்களே maṉkaḷē
Accusative	மனை maṉai	மன்களை maṉkaḷai
Dative	மனுக்கு maṉukku	மன்களுக்கு maṉkaḷukku
Genitive	மனுடைய maṉuṭaiya	மன்களுடைய maṉkaḷuṭaiya
	Singular	Plural
Nominative	மன் maṉ	மன்கள் maṉkaḷ
Vocative	மனே maṉē	மன்களே maṉkaḷē
Accusative	மனை maṉai	மன்களை maṉkaḷai
Dative	மனுக்கு maṉukku	மன்களுக்கு maṉkaḷukku
Benefactive	மனுக்காக maṉukkāka	மன்களுக்காக maṉkaḷukkāka
Genitive 1	மனுடைய maṉuṭaiya	மன்களுடைய maṉkaḷuṭaiya
Genitive 2	மனின் maṉiṉ	மன்களின் maṉkaḷiṉ
Locative 1	மனில் maṉil	மன்களில் maṉkaḷil
Locative 2	மனிடம் maṉiṭam	மன்களிடம் maṉkaḷiṭam
Sociative 1	மனோடு maṉōṭu	மன்களோடு maṉkaḷōṭu
Sociative 2	மனுடன் maṉuṭaṉ	மன்களுடன் maṉkaḷuṭaṉ
Instrumental	மனால் maṉāl	மன்களால் maṉkaḷāl
Ablative	மனிலிருந்து maṉiliruntu	மன்களிலிருந்து maṉkaḷiliruntu

Borrowed from Sanskrit मनु (manu).

மன் • (maṉ)

ṉ-stem declension of மன் (maṉ)
	Singular	Plural
Nominative	மன் maṉ	மர்கள் markaḷ
Vocative	மனே maṉē	மர்களே markaḷē
Accusative	மனை maṉai	மர்களை markaḷai
Dative	மனுக்கு maṉukku	மர்களுக்கு markaḷukku
Genitive	மனுடைய maṉuṭaiya	மர்களுடைய markaḷuṭaiya
	Singular	Plural
Nominative	மன் maṉ	மர்கள் markaḷ
Vocative	மனே maṉē	மர்களே markaḷē
Accusative	மனை maṉai	மர்களை markaḷai
Dative	மனுக்கு maṉukku	மர்களுக்கு markaḷukku
Benefactive	மனுக்காக maṉukkāka	மர்களுக்காக markaḷukkāka
Genitive 1	மனுடைய maṉuṭaiya	மர்களுடைய markaḷuṭaiya
Genitive 2	மனின் maṉiṉ	மர்களின் markaḷiṉ
Locative 1	மனில் maṉil	மர்களில் markaḷil
Locative 2	மனிடம் maṉiṭam	மர்களிடம் markaḷiṭam
Sociative 1	மனோடு maṉōṭu	மர்களோடு markaḷōṭu
Sociative 2	மனுடன் maṉuṭaṉ	மர்களுடன் markaḷuṭaṉ
Instrumental	மனால் maṉāl	மர்களால் markaḷāl
Ablative	மனிலிருந்து maṉiliruntu	மர்களிலிருந்து markaḷiliruntu

Borrowed from Urdu من (man).

மன் • (maṉ)

ṉ-stem declension of மன் (maṉ)
	Singular	Plural
Nominative	மன் maṉ	மர்கள் markaḷ
Vocative	மனே maṉē	மர்களே markaḷē
Accusative	மனை maṉai	மர்களை markaḷai
Dative	மனுக்கு maṉukku	மர்களுக்கு markaḷukku
Genitive	மனுடைய maṉuṭaiya	மர்களுடைய markaḷuṭaiya
	Singular	Plural
Nominative	மன் maṉ	மர்கள் markaḷ
Vocative	மனே maṉē	மர்களே markaḷē
Accusative	மனை maṉai	மர்களை markaḷai
Dative	மனுக்கு maṉukku	மர்களுக்கு markaḷukku
Benefactive	மனுக்காக maṉukkāka	மர்களுக்காக markaḷukkāka
Genitive 1	மனுடைய maṉuṭaiya	மர்களுடைய markaḷuṭaiya
Genitive 2	மனின் maṉiṉ	மர்களின் markaḷiṉ
Locative 1	மனில் maṉil	மர்களில் markaḷil
Locative 2	மனிடம் maṉiṭam	மர்களிடம் markaḷiṭam
Sociative 1	மனோடு maṉōṭu	மர்களோடு markaḷōṭu
Sociative 2	மனுடன் maṉuṭaṉ	மர்களுடன் markaḷuṭaṉ
Instrumental	மனால் maṉāl	மர்களால் markaḷāl
Ablative	மனிலிருந்து maṉiliruntu	மர்களிலிருந்து markaḷiliruntu

University of Madras (1924–1936) “மன்”, in Tamil Lexicon, Madras [Chennai]: Diocesan Press

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.