ἐγκατοικέω

Ancient Greek

Etymology

From ἐν- (en-, “in”) +‎ κατοικέω (katoikéō, “inhabit, dwell”)

Pronunciation
 

Verb

ἐγκᾰτοικέω • (enkatoikéō) first-singular present indicative

  1. to dwell in

Inflection
   Present: ἐγκᾰτοικέω, ἐγκᾰτοικέομαι (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐγκᾰτοικέω ἐγκᾰτοικέεις ἐγκᾰτοικέει ἐγκᾰτοικέετον ἐγκᾰτοικέετον ἐγκᾰτοικέομεν ἐγκᾰτοικέετε ἐγκᾰτοικέουσῐ(ν)
subjunctive ἐγκᾰτοικέω ἐγκᾰτοικέῃς ἐγκᾰτοικέῃ ἐγκᾰτοικέητον ἐγκᾰτοικέητον ἐγκᾰτοικέωμεν ἐγκᾰτοικέητε ἐγκᾰτοικέωσῐ(ν)
optative ἐγκᾰτοικέοιμῐ ἐγκᾰτοικέοις ἐγκᾰτοικέοι ἐγκᾰτοικέοιτον ἐγκᾰτοικεοίτην ἐγκᾰτοικέοιμεν ἐγκᾰτοικέοιτε ἐγκᾰτοικέοιεν
imperative   ἐγκᾰτοίκεε ἐγκᾰτοικεέτω ἐγκᾰτοικέετον ἐγκᾰτοικεέτων   ἐγκᾰτοικέετε ἐγκᾰτοικεόντων
middle/
passive		 indicative ἐγκᾰτοικέομαι ἐγκᾰτοικέῃ,
ἐγκᾰτοικέει		 ἐγκᾰτοικέεται ἐγκᾰτοικέεσθον ἐγκᾰτοικέεσθον ἐγκᾰτοικεόμεθᾰ ἐγκᾰτοικέεσθε ἐγκᾰτοικέονται
subjunctive ἐγκᾰτοικέωμαι ἐγκᾰτοικέῃ ἐγκᾰτοικέηται ἐγκᾰτοικέησθον ἐγκᾰτοικέησθον ἐγκᾰτοικεώμεθᾰ ἐγκᾰτοικέησθε ἐγκᾰτοικέωνται
optative ἐγκᾰτοικεοίμην ἐγκᾰτοικέοιο ἐγκᾰτοικέοιτο ἐγκᾰτοικέοισθον ἐγκᾰτοικεοίσθην ἐγκᾰτοικεοίμεθᾰ ἐγκᾰτοικέοισθε ἐγκᾰτοικέοιντο
imperative   ἐγκᾰτοικέου ἐγκᾰτοικεέσθω ἐγκᾰτοικέεσθον ἐγκᾰτοικεέσθων   ἐγκᾰτοικέεσθε ἐγκᾰτοικεέσθων
active middle/passive
infinitive ἐγκᾰτοικέειν ἐγκᾰτοικέεσθαι
participle m ἐγκᾰτοικέων ἐγκᾰτοικεόμενος
f ἐγκᾰτοικέουσᾰ ἐγκᾰτοικεομένη
n ἐγκᾰτοικέον ἐγκᾰτοικεόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Present: ἐγκᾰτοικῶ, ἐγκᾰτοικοῦμαι (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐγκᾰτοικῶ ἐγκᾰτοικεῖς ἐγκᾰτοικεῖ ἐγκᾰτοικεῖτον ἐγκᾰτοικεῖτον ἐγκᾰτοικοῦμεν ἐγκᾰτοικεῖτε ἐγκᾰτοικοῦσῐ(ν)
subjunctive ἐγκᾰτοικῶ ἐγκᾰτοικῇς ἐγκᾰτοικῇ ἐγκᾰτοικῆτον ἐγκᾰτοικῆτον ἐγκᾰτοικῶμεν ἐγκᾰτοικῆτε ἐγκᾰτοικῶσῐ(ν)
optative ἐγκᾰτοικοίην,
ἐγκᾰτοικοῖμῐ		 ἐγκᾰτοικοίης,
ἐγκᾰτοικοῖς		 ἐγκᾰτοικοίη,
ἐγκᾰτοικοῖ		 ἐγκᾰτοικοῖτον,
ἐγκᾰτοικοίητον		 ἐγκᾰτοικοίτην,
ἐγκᾰτοικοιήτην		 ἐγκᾰτοικοῖμεν,
ἐγκᾰτοικοίημεν		 ἐγκᾰτοικοῖτε,
ἐγκᾰτοικοίητε		 ἐγκᾰτοικοῖεν,
ἐγκᾰτοικοίησᾰν
imperative   ἐγκᾰτοίκει ἐγκᾰτοικείτω ἐγκᾰτοικεῖτον ἐγκᾰτοικείτων   ἐγκᾰτοικεῖτε ἐγκᾰτοικούντων
middle/
passive		 indicative ἐγκᾰτοικοῦμαι ἐγκᾰτοικεῖ,
ἐγκᾰτοικῇ		 ἐγκᾰτοικεῖται ἐγκᾰτοικεῖσθον ἐγκᾰτοικεῖσθον ἐγκᾰτοικούμεθᾰ ἐγκᾰτοικεῖσθε ἐγκᾰτοικοῦνται
subjunctive ἐγκᾰτοικῶμαι ἐγκᾰτοικῇ ἐγκᾰτοικῆται ἐγκᾰτοικῆσθον ἐγκᾰτοικῆσθον ἐγκᾰτοικώμεθᾰ ἐγκᾰτοικῆσθε ἐγκᾰτοικῶνται
optative ἐγκᾰτοικοίμην ἐγκᾰτοικοῖο ἐγκᾰτοικοῖτο ἐγκᾰτοικοῖσθον ἐγκᾰτοικοίσθην ἐγκᾰτοικοίμεθᾰ ἐγκᾰτοικοῖσθε ἐγκᾰτοικοῖντο
imperative   ἐγκᾰτοικοῦ ἐγκᾰτοικείσθω ἐγκᾰτοικεῖσθον ἐγκᾰτοικείσθων   ἐγκᾰτοικεῖσθε ἐγκᾰτοικείσθων
active middle/passive
infinitive ἐγκᾰτοικεῖν ἐγκᾰτοικεῖσθαι
participle m ἐγκᾰτοικῶν ἐγκᾰτοικούμενος
f ἐγκᾰτοικοῦσᾰ ἐγκᾰτοικουμένη
n ἐγκᾰτοικοῦν ἐγκᾰτοικούμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐγκᾰτῴκεον, ἐγκᾰτῳκεόμην (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐγκᾰτῴκεον ἐγκᾰτῴκεες ἐγκᾰτῴκεε(ν) ἐγκᾰτῳκέετον ἐγκᾰτῳκεέτην ἐγκᾰτῳκέομεν ἐγκᾰτῳκέετε ἐγκᾰτῴκεον
middle/
passive		 indicative ἐγκᾰτῳκεόμην ἐγκᾰτῳκέου ἐγκᾰτῳκέετο ἐγκᾰτῳκέεσθον ἐγκᾰτῳκεέσθην ἐγκᾰτῳκεόμεθᾰ ἐγκᾰτῳκέεσθε ἐγκᾰτῳκέοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐγκᾰτῴκουν, ἐγκᾰτῳκούμην (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐγκᾰτῴκουν ἐγκᾰτῴκεις ἐγκᾰτῴκει ἐγκᾰτῳκεῖτον ἐγκᾰτῳκείτην ἐγκᾰτῳκοῦμεν ἐγκᾰτῳκεῖτε ἐγκᾰτῴκουν
middle/
passive		 indicative ἐγκᾰτῳκούμην ἐγκᾰτῳκοῦ ἐγκᾰτῳκεῖτο ἐγκᾰτῳκεῖσθον ἐγκᾰτῳκείσθην ἐγκᾰτῳκούμεθᾰ ἐγκᾰτῳκεῖσθε ἐγκᾰτῳκοῦντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: ἐγκᾰτοικήσω, ἐγκᾰτοικήσομαι, ἐγκᾰτοικηθήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐγκᾰτοικήσω ἐγκᾰτοικήσεις ἐγκᾰτοικήσει ἐγκᾰτοικήσετον ἐγκᾰτοικήσετον ἐγκᾰτοικήσομεν ἐγκᾰτοικήσετε ἐγκᾰτοικήσουσῐ(ν)
optative ἐγκᾰτοικήσοιμῐ ἐγκᾰτοικήσοις ἐγκᾰτοικήσοι ἐγκᾰτοικήσοιτον ἐγκᾰτοικησοίτην ἐγκᾰτοικήσοιμεν ἐγκᾰτοικήσοιτε ἐγκᾰτοικήσοιεν
middle indicative ἐγκᾰτοικήσομαι ἐγκᾰτοικήσῃ,
ἐγκᾰτοικήσει		 ἐγκᾰτοικήσεται ἐγκᾰτοικήσεσθον ἐγκᾰτοικήσεσθον ἐγκᾰτοικησόμεθᾰ ἐγκᾰτοικήσεσθε ἐγκᾰτοικήσονται
optative ἐγκᾰτοικησοίμην ἐγκᾰτοικήσοιο ἐγκᾰτοικήσοιτο ἐγκᾰτοικήσοισθον ἐγκᾰτοικησοίσθην ἐγκᾰτοικησοίμεθᾰ ἐγκᾰτοικήσοισθε ἐγκᾰτοικήσοιντο
passive indicative ἐγκᾰτοικηθήσομαι ἐγκᾰτοικηθήσῃ ἐγκᾰτοικηθήσεται ἐγκᾰτοικηθήσεσθον ἐγκᾰτοικηθήσεσθον ἐγκᾰτοικηθησόμεθᾰ ἐγκᾰτοικηθήσεσθε ἐγκᾰτοικηθήσονται
optative ἐγκᾰτοικηθησοίμην ἐγκᾰτοικηθήσοιο ἐγκᾰτοικηθήσοιτο ἐγκᾰτοικηθήσοισθον ἐγκᾰτοικηθησοίσθην ἐγκᾰτοικηθησοίμεθᾰ ἐγκᾰτοικηθήσοισθε ἐγκᾰτοικηθήσοιντο
active middle passive
infinitive ἐγκᾰτοικήσειν ἐγκᾰτοικήσεσθαι ἐγκᾰτοικηθήσεσθαι
participle m ἐγκᾰτοικήσων ἐγκᾰτοικησόμενος ἐγκᾰτοικηθησόμενος
f ἐγκᾰτοικήσουσᾰ ἐγκᾰτοικησομένη ἐγκᾰτοικηθησομένη
n ἐγκᾰτοικῆσον ἐγκᾰτοικησόμενον ἐγκᾰτοικηθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἐγκᾰτῴκησᾰ, ἐγκᾰτῳκησᾰ́μην, ἐγκᾰτῳκήθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐγκᾰτῴκησᾰ ἐγκᾰτῴκησᾰς ἐγκᾰτῴκησε(ν) ἐγκᾰτῳκήσᾰτον ἐγκᾰτῳκησᾰ́την ἐγκᾰτῳκήσᾰμεν ἐγκᾰτῳκήσᾰτε ἐγκᾰτῴκησᾰν
subjunctive ἐγκᾰτοικήσω ἐγκᾰτοικήσῃς ἐγκᾰτοικήσῃ ἐγκᾰτοικήσητον ἐγκᾰτοικήσητον ἐγκᾰτοικήσωμεν ἐγκᾰτοικήσητε ἐγκᾰτοικήσωσῐ(ν)
optative ἐγκᾰτοικήσαιμῐ ἐγκᾰτοικήσειᾰς,
ἐγκᾰτοικήσαις		 ἐγκᾰτοικήσειε(ν),
ἐγκᾰτοικήσαι		 ἐγκᾰτοικήσαιτον ἐγκᾰτοικησαίτην ἐγκᾰτοικήσαιμεν ἐγκᾰτοικήσαιτε ἐγκᾰτοικήσειᾰν,
ἐγκᾰτοικήσαιεν
imperative   ἐγκᾰτοίκησον ἐγκᾰτοικησᾰ́τω ἐγκᾰτοικήσᾰτον ἐγκᾰτοικησᾰ́των   ἐγκᾰτοικήσᾰτε ἐγκᾰτοικησᾰ́ντων
middle indicative ἐγκᾰτῳκησᾰ́μην ἐγκᾰτῳκήσω ἐγκᾰτῳκήσᾰτο ἐγκᾰτῳκήσᾰσθον ἐγκᾰτῳκησᾰ́σθην ἐγκᾰτῳκησᾰ́μεθᾰ ἐγκᾰτῳκήσᾰσθε ἐγκᾰτῳκήσᾰντο
subjunctive ἐγκᾰτοικήσωμαι ἐγκᾰτοικήσῃ ἐγκᾰτοικήσηται ἐγκᾰτοικήσησθον ἐγκᾰτοικήσησθον ἐγκᾰτοικησώμεθᾰ ἐγκᾰτοικήσησθε ἐγκᾰτοικήσωνται
optative ἐγκᾰτοικησαίμην ἐγκᾰτοικήσαιο ἐγκᾰτοικήσαιτο ἐγκᾰτοικήσαισθον ἐγκᾰτοικησαίσθην ἐγκᾰτοικησαίμεθᾰ ἐγκᾰτοικήσαισθε ἐγκᾰτοικήσαιντο
imperative   ἐγκᾰτοίκησαι ἐγκᾰτοικησᾰ́σθω ἐγκᾰτοικήσᾰσθον ἐγκᾰτοικησᾰ́σθων   ἐγκᾰτοικήσᾰσθε ἐγκᾰτοικησᾰ́σθων
passive indicative ἐγκᾰτῳκήθην ἐγκᾰτῳκήθης ἐγκᾰτῳκήθη ἐγκᾰτῳκήθητον ἐγκᾰτῳκηθήτην ἐγκᾰτῳκήθημεν ἐγκᾰτῳκήθητε ἐγκᾰτῳκήθησᾰν
subjunctive ἐγκᾰτοικηθῶ ἐγκᾰτοικηθῇς ἐγκᾰτοικηθῇ ἐγκᾰτοικηθῆτον ἐγκᾰτοικηθῆτον ἐγκᾰτοικηθῶμεν ἐγκᾰτοικηθῆτε ἐγκᾰτοικηθῶσῐ(ν)
optative ἐγκᾰτοικηθείην ἐγκᾰτοικηθείης ἐγκᾰτοικηθείη ἐγκᾰτοικηθεῖτον,
ἐγκᾰτοικηθείητον		 ἐγκᾰτοικηθείτην,
ἐγκᾰτοικηθειήτην		 ἐγκᾰτοικηθεῖμεν,
ἐγκᾰτοικηθείημεν		 ἐγκᾰτοικηθεῖτε,
ἐγκᾰτοικηθείητε		 ἐγκᾰτοικηθεῖεν,
ἐγκᾰτοικηθείησᾰν
imperative   ἐγκᾰτοικήθητῐ ἐγκᾰτοικηθήτω ἐγκᾰτοικήθητον ἐγκᾰτοικηθήτων   ἐγκᾰτοικήθητε ἐγκᾰτοικηθέντων
active middle passive
infinitive ἐγκᾰτοικῆσαι ἐγκᾰτοικήσᾰσθαι ἐγκᾰτοικηθῆναι
participle m ἐγκᾰτοικήσᾱς ἐγκᾰτοικησᾰ́μενος ἐγκᾰτοικηθείς
f ἐγκᾰτοικήσᾱσᾰ ἐγκᾰτοικησᾰμένη ἐγκᾰτοικηθεῖσᾰ
n ἐγκᾰτοικῆσᾰν ἐγκᾰτοικησᾰ́μενον ἐγκᾰτοικηθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: ἐγκᾰτῴκηκᾰ, ἐγκᾰτῴκημαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐγκᾰτῴκηκᾰ ἐγκᾰτῴκηκᾰς ἐγκᾰτῴκηκε(ν) ἐγκᾰτῳκήκᾰτον ἐγκᾰτῳκήκᾰτον ἐγκᾰτῳκήκᾰμεν ἐγκᾰτῳκήκᾰτε ἐγκᾰτῳκήκᾱσῐ(ν)
subjunctive ἐγκᾰτῳκήκω ἐγκᾰτῳκήκῃς ἐγκᾰτῳκήκῃ ἐγκᾰτῳκήκητον ἐγκᾰτῳκήκητον ἐγκᾰτῳκήκωμεν ἐγκᾰτῳκήκητε ἐγκᾰτῳκήκωσῐ(ν)
optative ἐγκᾰτῳκήκοιμῐ,
ἐγκᾰτῳκηκοίην		 ἐγκᾰτῳκήκοις,
ἐγκᾰτῳκηκοίης		 ἐγκᾰτῳκήκοι,
ἐγκᾰτῳκηκοίη		 ἐγκᾰτῳκήκοιτον ἐγκᾰτῳκηκοίτην ἐγκᾰτῳκήκοιμεν ἐγκᾰτῳκήκοιτε ἐγκᾰτῳκήκοιεν
imperative   ἐγκᾰτῴκηκε ἐγκᾰτῳκηκέτω ἐγκᾰτῳκήκετον ἐγκᾰτῳκηκέτων   ἐγκᾰτῳκήκετε ἐγκᾰτῳκηκόντων
middle/
passive		 indicative ἐγκᾰτῴκημαι ἐγκᾰτῴκησαι ἐγκᾰτῴκηται ἐγκᾰτῴκησθον ἐγκᾰτῴκησθον ἐγκᾰτῳκήμεθᾰ ἐγκᾰτῴκησθε ἐγκᾰτῴκηνται
subjunctive ἐγκᾰτῳκημένος ὦ ἐγκᾰτῳκημένος ᾖς ἐγκᾰτῳκημένος ᾖ ἐγκᾰτῳκημένω ἦτον ἐγκᾰτῳκημένω ἦτον ἐγκᾰτῳκημένοι ὦμεν ἐγκᾰτῳκημένοι ἦτε ἐγκᾰτῳκημένοι ὦσῐ(ν)
optative ἐγκᾰτῳκημένος εἴην ἐγκᾰτῳκημένος εἴης ἐγκᾰτῳκημένος εἴη ἐγκᾰτῳκημένω εἴητον/εἶτον ἐγκᾰτῳκημένω εἰήτην/εἴτην ἐγκᾰτῳκημένοι εἴημεν/εἶμεν ἐγκᾰτῳκημένοι εἴητε/εἶτε ἐγκᾰτῳκημένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   ἐγκᾰτῴκησο ἐγκᾰτῳκήσθω ἐγκᾰτῴκησθον ἐγκᾰτῳκήσθων   ἐγκᾰτῴκησθε ἐγκᾰτῳκήσθων
active middle/passive
infinitive ἐγκᾰτῳκηκέναι ἐγκᾰτῳκῆσθαι
participle m ἐγκᾰτῳκηκώς ἐγκᾰτῳκημένος
f ἐγκᾰτῳκηκυῖᾰ ἐγκᾰτῳκημένη
n ἐγκᾰτῳκηκός ἐγκᾰτῳκημένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: ἐγκᾰτῳκήκειν, ἐγκᾰτῳκήμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐγκᾰτῳκήκειν,
ἐγκᾰτῳκήκη		 ἐγκᾰτῳκήκεις,
ἐγκᾰτῳκήκης		 ἐγκᾰτῳκήκει(ν) ἐγκᾰτῳκήκετον ἐγκᾰτῳκηκέτην ἐγκᾰτῳκήκεμεν ἐγκᾰτῳκήκετε ἐγκᾰτῳκήκεσᾰν
middle/
passive		 indicative ἐγκᾰτῳκήμην ἐγκᾰτῴκησο ἐγκᾰτῴκητο ἐγκᾰτῴκησθον ἐγκᾰτῳκήσθην ἐγκᾰτῳκήμεθᾰ ἐγκᾰτῴκησθε ἐγκᾰτῴκηντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.