< Reconstruction:Proto-Germanic
Reconstruction:Proto-Germanic/knīpaną
Proto-Germanic
Etymology
From Proto-Indo-European *ǵneybʰ-. The root final -p was adopted from the iterative *knippōną.
Likely related to *hnīpaną, but it's unclear how the variation of the initial consonant arose.
Inflection
Conjugation of *knīpaną (strong class 1)
active voice | passive voice | ||||
---|---|---|---|---|---|
present tense | indicative | subjunctive | imperative | indicative | subjunctive |
1st singular | *knīpō | *knīpaų | — | *knīpai | ? |
2nd singular | *knīpizi | *knīpaiz | *knīp | *knīpazai | *knīpaizau |
3rd singular | *knīpidi | *knīpai | *knīpadau | *knīpadai | *knīpaidau |
1st dual | *knīpōz | *knīpaiw | — | — | — |
2nd dual | *knīpadiz | *knīpaidiz | *knīpadiz | — | — |
1st plural | *knīpamaz | *knīpaim | — | *knīpandai | *knīpaindau |
2nd plural | *knīpid | *knīpaid | *knīpid | *knīpandai | *knīpaindau |
3rd plural | *knīpandi | *knīpain | *knīpandau | *knīpandai | *knīpaindau |
past tense | indicative | subjunctive | |||
1st singular | *knaip | *knipį̄ | |||
2nd singular | *knaift | *knipīz | |||
3rd singular | *knaip | *knipī | |||
1st dual | *knipū | *knipīw | |||
2nd dual | *knipudiz | *knipīdiz | |||
1st plural | *knipum | *knipīm | |||
2nd plural | *knipud | *knipīd | |||
3rd plural | *knipun | *knipīn | |||
present | past | ||||
participles | *knīpandz | *knipanaz |
Descendants
References
- Kroonen, Guus (2013) “*knīpan-”, in Etymological Dictionary of Proto-Germanic (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 11), Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 297
- Orel, Vladimir (2003) “*knīpanan”, in A Handbook of Germanic Etymology, Leiden: Brill, →ISBN, page 218
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.