Semerkant
Turkish
Etymology
Inherited from Ottoman Turkish سمرقند (semerkand),[1] from Persian سمرقند (samarqand).
Pronunciation
- IPA(key): /seˈmer.kant/
- Hyphenation: Se‧mer‧kant
Declension
declension of Semerkant
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | Semerkant | Semerkantlar / Semerkant'lar |
accusative | Semerkant'ı | Semerkantları / Semerkant'ları |
dative | Semerkant'a | Semerkantlara / Semerkant'lara |
locative | Semerkant'ta | Semerkantlarda / Semerkant'larda |
ablative | Semerkant'tan | Semerkantlardan / Semerkant'lardan |
genitive | Semerkant'ın | Semerkantların / Semerkant'ların |
possessive of Semerkant
singular | plural | |
---|---|---|
benim (my) | Semerkant'ım | Semerkantlarım / Semerkant'larım |
senin (your) | Semerkant'ın | Semerkantların / Semerkant'ların |
onun (his/her/its) | Semerkant'ı | Semerkantları / Semerkant'ları |
bizim (our) | Semerkant'ımız | Semerkantlarımız / Semerkant'larımız |
sizin (your) | Semerkant'ınız | Semerkantlarınız / Semerkant'larınız |
onların (their) | Semerkant'ı / Semerkantları / Semerkant'ları | Semerkantları / Semerkant'ları |
References
- Redhouse, James W. (1890) “سمرقند”, in A Turkish and English Lexicon, Constantinople: A. H. Boyajian, page 26
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.