grynna
Icelandic
Etymology
From grunnur (“shallow”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈkrɪnːa/
- Rhymes: -ɪnːa
Verb
grynna (weak verb, third-person singular past indicative grynnti, supine grynnt)
- (impersonal) to become shallow
Conjugation
grynna — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að grynna | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
grynnt | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
grynnandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég grynni | við grynnum | present (nútíð) |
ég grynni | við grynnum |
| þú grynnir | þið grynnið | þú grynnir | þið grynnið | ||
| hann, hún, það grynnir | þeir, þær, þau grynna | hann, hún, það grynni | þeir, þær, þau grynni | ||
| past (þátíð) |
ég grynnti | við grynntum | past (þátíð) |
ég grynnti | við grynntum |
| þú grynntir | þið grynntuð | þú grynntir | þið grynntuð | ||
| hann, hún, það grynnti | þeir, þær, þau grynntu | hann, hún, það grynnti | þeir, þær, þau grynntu | ||
| imperative (boðháttur) |
grynn (þú) | grynnið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| grynntu | grynniði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
grynnast — mediopassive voice (miðmynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að grynnast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
grynnst | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
grynnandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég grynnist | við grynnumst | present (nútíð) |
ég grynnist | við grynnumst |
| þú grynnist | þið grynnist | þú grynnist | þið grynnist | ||
| hann, hún, það grynnist | þeir, þær, þau grynnast | hann, hún, það grynnist | þeir, þær, þau grynnist | ||
| past (þátíð) |
ég grynntist | við grynntumst | past (þátíð) |
ég grynntist | við grynntumst |
| þú grynntist | þið grynntust | þú grynntist | þið grynntust | ||
| hann, hún, það grynntist | þeir, þær, þau grynntust | hann, hún, það grynntist | þeir, þær, þau grynntust | ||
| imperative (boðháttur) |
grynnst (þú) | grynnist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| grynnstu | grynnisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
grynntur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
grynntur | grynnt | grynnt | grynntir | grynntar | grynnt | |
| accusative (þolfall) |
grynntan | grynnta | grynnt | grynnta | grynntar | grynnt | |
| dative (þágufall) |
grynntum | grynntri | grynntu | grynntum | grynntum | grynntum | |
| genitive (eignarfall) |
grynnts | grynntrar | grynnts | grynntra | grynntra | grynntra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
grynnti | grynnta | grynnta | grynntu | grynntu | grynntu | |
| accusative (þolfall) |
grynnta | grynntu | grynnta | grynntu | grynntu | grynntu | |
| dative (þágufall) |
grynnta | grynntu | grynnta | grynntu | grynntu | grynntu | |
| genitive (eignarfall) |
grynnta | grynntu | grynnta | grynntu | grynntu | grynntu | |
Swedish
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.