nauðga

Icelandic

Etymology

From the Old Norse nauðga (“to compel, to force; to ravish”).

Pronunciation
  • Rhymes: -øyðka

Verb

nauðga (weak verb, third-person singular past indicative nauðgaði, supine nauðgað)

  1. (with dative) to rape, to violate
    Vini mínum var nauðgað þegar hann var í útlöndum.
    My friend was raped while he was overseas.

Conjugation
nauðga — active voice (germynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að nauðga
supine
(sagnbót)		 nauðgað
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 nauðgandi
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég nauðga við nauðgum present
(nútíð)		 ég nauðgi við nauðgum
þú nauðgar þið nauðgið þú nauðgir þið nauðgið
hann, hún, það nauðgar þeir, þær, þau nauðga hann, hún, það nauðgi þeir, þær, þau nauðgi
past
(þátíð)		 ég nauðgaði við nauðguðum past
(þátíð)		 ég nauðgaði við nauðguðum
þú nauðgaðir þið nauðguðuð þú nauðgaðir þið nauðguðuð
hann, hún, það nauðgaði þeir, þær, þau nauðguðu hann, hún, það nauðgaði þeir, þær, þau nauðguðu
imperative
(boðháttur)		 nauðga (þú) nauðgið (þið)
Forms with appended personal pronoun
nauðgaðu nauðgiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
nauðgast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að nauðgast
supine
(sagnbót)		 nauðgast
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 nauðgandist **
** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég nauðgast við nauðgumst present
(nútíð)		 ég nauðgist við nauðgumst
þú nauðgast þið nauðgist þú nauðgist þið nauðgist
hann, hún, það nauðgast þeir, þær, þau nauðgast hann, hún, það nauðgist þeir, þær, þau nauðgist
past
(þátíð)		 ég nauðgaðist við nauðguðumst past
(þátíð)		 ég nauðgaðist við nauðguðumst
þú nauðgaðist þið nauðguðust þú nauðgaðist þið nauðguðust
hann, hún, það nauðgaðist þeir, þær, þau nauðguðust hann, hún, það nauðgaðist þeir, þær, þau nauðguðust
imperative
(boðháttur)		 nauðgast (þú) nauðgist (þið)
Forms with appended personal pronoun
nauðgastu nauðgisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
nauðgaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)		 singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 nauðgaður nauðguð nauðgað nauðgaðir nauðgaðar nauðguð
accusative
(þolfall)		 nauðgaðan nauðgaða nauðgað nauðgaða nauðgaðar nauðguð
dative
(þágufall)		 nauðguðum nauðgaðri nauðguðu nauðguðum nauðguðum nauðguðum
genitive
(eignarfall)		 nauðgaðs nauðgaðrar nauðgaðs nauðgaðra nauðgaðra nauðgaðra
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 nauðgaði nauðgaða nauðgaða nauðguðu nauðguðu nauðguðu
accusative
(þolfall)		 nauðgaða nauðguðu nauðgaða nauðguðu nauðguðu nauðguðu
dative
(þágufall)		 nauðgaða nauðguðu nauðgaða nauðguðu nauðguðu nauðguðu
genitive
(eignarfall)		 nauðgaða nauðguðu nauðgaða nauðguðu nauðguðu nauðguðu

See also

Old Norse

Etymology

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)

Verb

nauðga

  1. (with dative) to compel, to force
    Nauðga mönnum til blóta.
    To force men to worship.
  2. to ravish, violate, defile, profane

Descendants
  • Icelandic: nauðga
  • Faroese: neyðga
  • Old Swedish: nöþgha
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.